او موفق شد چند تن از سران مدينه را به اسلام درآورد كه داستانش از اين قرار است:

«مصعب» همراه يكى ازمسلمانان به ميان قبيله‌اى رفت كه «سعدبن معاذ» و «اسيد» از اشراف آن به شمار مى‌آمدند. اين دو كه از آمدن مسلمانان ناخشنود بودند، تصميم به بيرون راندنشان گرفتند. ابتدا «اسيد» حربه خود را برداشت و در حالى كه پرخاش مى‌كرد و دشنام مى‌داد به «مصعب» نزديك شد. «مصعب» با آرامى «اسيد» را مورد خطاب قرار داد و گفت: چه مانعى دارد كه بنشينى تا با تو سخن بگويم. اگر دعوت ما را پسنديدى بپذير و گرنه در دفع ماكوتاهى مكن. اسيد پذيرفت و نشست. وى پس از شنيدن گفتار مصعب و چند آيه از قرآن كريم به وجد آمد و درخواست كرد تا راه مسلمانى را به وى بياموزد. [1]

«سعد بن معاذ» نيز به همين روش اسلام آورد و با مسلمان شدن اين دو تن، تمامى افراد قبيله اسلام آوردند، بگونه‌اى كه در آن شب يك نفر غير مسلمان در ميان قبيله ديده نمى‌شد. [2]

تأثير چشمگير قرآن بر مردم يثرب به حدى بود كه گفته شده است: «فُتِحَتِ الْمَدينَةُ بِالْقُرانِ» [3] مدينه به وسيله قرآن فتح شد.

قرآن و داستانهاى پيشينيان‌

داستانهاى گذشتگان مثل رستم و اسفنديار، ميان مردم روزگار جاهليت جاذبه داشت. تعدادى از مخالفان كوشيدند تا با نقل اين داستانها در مجالس و محافل از جاذبه قرآن بكاهند.

نضربن حارث يكى از شيطانهاى قريش بود. او در سفر به حيره داستانهاى رستم و اسفنديار را ياد گرفته بود. هر وقت رسول خدا (ص) درانجمنى سخن مى‌گفت، وى‌

[1] تاريخ پيامبر اسلام ، ص 184 ـ 185.

[2] همان مدرك .

[3] ر.ك : تاريخ سياسى اسلام ، رسول جعفريان ، ص 21.