نام کتاب : نهج البلاغه نویسنده : نهج البلاغه جلد : 1 صفحه : 231

نهج‌البلاغه: خطبه 231

{{تورفتگی:a:'''{{سرمه‌ای:وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السّلامُ}}'''}}

{{تورفتگی:a:'''{{سرمه‌ای:از خطبه هاى آن حضرت است در باره ایمان و هجرت}}'''}}

<hr class="aye-hr">
{{نهج:فَمِنَ الاْيمانِ ما يَكُونُ ثَابِتاً مُسْتَقِرّاً فِى الْقُلُوبِ، وَ مِنْهُ ما يَكُونُ عَوارِىَّ بَيْنَ الْقُلُوبِ وَالصُّدُورِ اِلى اَجَل مَعْلُوم. }}

از ایمانها ایمانى در دلها ثابت و برقرار، و ایمانى بین دلها و سینه ها تا مدتى معین عاریتى و ناپایدار است.

<hr class="aye-hr">
{{نهج:فَاِذا كَانَتْ لَكُمْ بَراءَةٌ مِنْ اَحَد فَقِفُوهُ حَتّى يَحْضُرَهُ الْمَوْتُ، فَعِنْدَ ذلِكَ يَقَعُ حَدُّ الْبَراءَةِ. }}

پس اگر از کسى به علّتى شرعى براى شما بیزارى حاصل شد او را واگذارید تا مرگش برسد، آن هنگام مرز بیزارى است.

<hr class="aye-hr">
{{نهج:وَ الْهِجْرَةُ قائِمَةٌ عَلى حَدِّهَا الاَْوَّلِ.}}

وجوب هجرت بر همان اساس اولیّه اش باقى است.

<hr class="aye-hr">
{{نهج: ما كانَ لِلّهِ فى اَهْلِ الاَْرْضِ حاجَةٌ مِنْ مُسْتَسِرِّ الاُْمَّةِ وَ مُعْلِنِها.}}

البته خدا را به مردم روى زمین از آنان که ایمانشان را پنهان دارند یا آشکار نمایند نیازى نیست.

<hr class="aye-hr">
{{نهج: لا يَقَعُ اسْمُ الْهِجْرَةِ عَلى اَحَد اِلاّ بِمَعْرِفَةِ الْحُجَّةِ فِى الاَْرْضِ. فَمَنْ عَرَفَها وَ اَقَرَّ بِها فَهُوَ مُهاجِرٌ.}}

نام هجرت بر احدى واقع نمى شود مگر حجت خدا را در زمین بشناسد، کسى که حجت الهى را شناخت و به او اقرار کرد مهاجر است.

<hr class="aye-hr">
{{نهج: وَ لايَقَعُ اسْمُ الاِْسْتِضْعافِ عَلى مَنْ بَلَغَتْهُ الْحُجَّةُ، فَسَمِعَتْـها اُذُنُـهُ، وَ وَعاهـا قَلْبُـهُ.}}

و نام مستضعف بر آن که حجت به او رسید و گوشش آن را شنید و دلش آن را حفظ کرد صدق نمى کند.

<hr class="aye-hr">
{{نهج:اِنَّ اَمْرَنا صَعْبٌ مُسْتَصْعَبٌ، لا يَحْمِلُهُ اِلاّ عَبْدٌ مُؤْمِنٌ امْتَحَنَ اللّهُ قَلْبَهُ لِلاْيمانِ، }}

معرفت به ما کارى است سخت و دشوار، آن را جز عبدى که خداوند قلبش را براى ایمان امتحان کرده تحمل نمى کند،

<hr class="aye-hr">
{{نهج:وَ لا يَعى حَديثَنا اِلاّ صُدُورٌ اَمينَةٌ، وَ اَحْلامٌ رَزينَةٌ.}}

و حدیث ما را فرا نگیرد جز سینه هاى امین، و عقل هاى متین.

<hr class="aye-hr">
{{نهج:اَيُّهَا النّاسُ، سَلُونى قَبْلَ اَنْ تَفْقِدُونى، فَلاََنَا بِطُرُقِ السَّماءِ اَعْلَمُ مِنّى بِطُرُقِ الاَْرْضِ،}}

اى مردم، پیش از آنکه مرا نیابید از من بپرسید، که من به راههاى آسمان داناتر از راههاى زمینم،

<hr class="aye-hr">
{{نهج: قَبْلَ اَنْ تَشْغَرَ بِرِجْلِها فِتْنَةٌ تَطَاُ فى خِطامِها، وَ تَذْهَبُ بِاَحْـلامِ قَوْمِها.}}

بپرسید پیش از آنکه فتنه اى به شما روى آورد که چون شتر بى صاحب گام بردارد و مهارخود را لگدکوب کند، و عقول صاحب عقول را زایل نماید.

نام کتاب : نهج البلاغه نویسنده : نهج البلاغه جلد : 1 صفحه : 231

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست