رویدادهای تاریخ اسلام

(از سال پانصد و یک تا سال هفتصد و پنجاه هجری)

رویدادهای تاریخ اسلام از 501 ـ 510 ق

501 ق / 1107 ـ 1108م (1)

رویدادها

وزارت سلاجقه: سنجر، حاکم خراسان، صدرالدین احمدبن نظام الملک را پس از ترور پدرش به دست باطنیان، به وزارت برگزید.

امیرنشین حلّه: کشته شدن امیر حله، صدقّه بن مزید اسدی در جنگی که حاکم عراق، محمدبن ملک شاه سلجوقی علیه او به راه انداخت. این جنگ به سبب سر باز زدن امیر حلّه از تسلیم امیر ساوه که به او پناهنده شده بود، درگرفت. دبیس دوم به جانشینی پدرش صدقه، فرمانروای حلّه شد.

حکومت صنهاجیان: درگذشت امیر افریقیه (تونس)، تمیم بن معزبن بادیس صنهاجی و جانشینی پسرش یحیی.

امیرنشین انطاکیه: بوهمند اول، امیر انطاکیه برای تدارک حمله ای ضد رومیان (بیزانسیان) به اروپا بازگشت و ولایت انطاکیه را به تنکرید، برادرزاده اش سپرد.

آزادی امیر صلیبی: جوسلین دو کورتنای (Jocelin de Courteney) امیر تل باشر که در جنگ «حرّان» سال 497ق / 1104م همراه بالدوین دو برگ (Boudoin de Bourg) امیر «رها» به اسارت درآمده بود، با پرداخت فدیه به مبلغ 000 / 20 دینار آزاد شد.

وقایع نظامی

صلیبیان شهرهای ساحلی را محاصره کردند. ایشان طرابلس را محاصره کردند. امیر طرابلس، فخرالملک ابوعلی بن عمار روانه بغداد شد و از خلیفه عباسی و سلطان سلجوقی یاری طلبید؛ ولی آنها از یاری او خودداری کردند و به او پاسخ مثبت ندادند.

تنکرید، امیر انطاکیه، لاذقیه را به محاصره خود درآورد و بر آن مسلط شد؛ سپس شهرهای افامیه (آپامیا) و سرمین را به تسلط خود درآورد.

صلیبیان شهر صور را به محاصره درآوردند و نزدیکی آن قلعه ای بنا کردند و امیر صور با مبلغ 7000 دینار با آنها مصالحه کرد. صلیبیان، صور را به قصد صیدا ترک کردند و از راه خشکی و دریا صیدا را محاصره کردند؛ سپس از آنجا کوچ کردند.

اندلس: مرابطون در جنگ «اقلیش» نزدیک طلیطله، به پیروزی بزرگی دست یافتند.

درگذشتگان

تمیم بن معز صنهاجی؛

صدقّه بن مزید اسدی.

تمیم بن معز صنهاجی

ابویحیی، تمیم بن معز بن بادیس بن منصور بن زیری بن مناد شرف الدوله صنهاجی: وی پنجمین حاکم زیریان است. پس از مرگ پدرش معز (متوفای 453ق) بر افریقیه (مغرب نزدیک) و مغرب میانه (الجزایر) حکم راند. در دوره او حوادث بزرگی رخ داد. هیچ سالی از سال های حکمرانی او بدون شورش داخلی یا حمله خارجی از راه خشکی و دریا نگذشت؛ ولی تمیم بر همه این حوادث چیره شد. از مهم ترین آن حوادث، هجوم قبیله های بنی هلال و بنی سلیم بر قیروان ـ مرکز حکومت ـ و توابع آن بود که این حمله ها در دوره پدرش آغاز شد و تا زمان حکمرانی او ادامه یافت. سپس اشغال شهرهای «المهدیه» و «زویله» در سال 480ق به دست ایتالیا و سرانجام تسلط نورماندی ها بر صقلیه (سیسیل) به سال 484ق رخ داد؛ درحالی که سیسیل از آغاز قرن سوم تحت فرمان حکومت قیروان بود.

تمیم فردی خوش رفتار، با اخلاق پسندیده و دوستدار دانشمندان بود. شاعران به درگاه او روی می آوردند و از جایزه های ارزشمند و بخشش های فراوان او بهره مند می شدند. وی در شهرها مأمورانی داشت که برای آنها جوایز ارزشمندی تعیین کرده بود. این مأموران