ابن أعرابیمحمد ـ اعرابی

ابن أعرابیعلی ـ شیبانی

ابن بازیارمحمد ـ قمی

ابن بانهعمرو ـ بغدادی

ابن برقیمحمد ـ زهری

ابن بسطامحسین ـ زَیّات

ابن بقاححسن ـ ازدی

ابن بُکیریحیی ـ مخزومی

ابن بهریزعبدیسوع ـ ابن بهریز

ابن ثَلجیمحمد ـ ثلجی

ابن ثوابهاحمد ـ ابن ثوابه

ابن ثوابهمحمد ـ بغدادی

ابن جرّاحداود ـ کاتب

ابن جرّاحمحمد ـ کاتب

ابن جریجعبدالملک ـ مکی

ابن جُندَبمسلم ـ هُذَلی

ابن حائِکهارون ـ بغدادی

ابن حاجِبمحمد ـ ابن حاجب

ابن حبیبمحمد ـ بغدادی

ابن حدّادسعید ـ غَسّانی

ابن حذارجعفر ـ مصری

ابن حمّادنُعَیم ـ مروزی

ابن حُمَیضهفروه ـ اسدی

ابن خاقانفتح ـ ترکی

ابن خانبهاحمد ـ کرخی

ابن خانبهمحمد ـ کرخی

ابن خردادبهعبیدالله ـ ابن خردادبه

ابن خصیباحمد ـ انباری

ابن خصیبحسن ـ ابن خصیب

ابن خیرانابوالحسین ـ ابن خیران

ابن دارهسالم ـ غَطفانی

ابن دایهیوسف ـ ابن دایه

ابن درّاججمیل ـ نخعی

ابن دمینهعبدالله ـ خثعمی

ابن دهن ـ هندی (قرن سوم هجری)

ابن دهن هندی.

از پزشکان هندی شاغل در بیمارستان برامکه در بغداد، و از مترجمان کتاب های هندی به زبان عربی بود و دو کتاب استانکر الجامع و سند ستاق (صفوة النحج) را که از کتب طبی به زبان هندی بودند، به عربی ترجمه و تفسیر کرده است.1 از تاریخ درگذشت وی اطلاعاتی بیش از این به دست نیامد، ولی از آنجا که باب ترجمه در قرن دوم و سوم رونق داشت و ابن دهن علاوه بر مترجمی، پزشک بیمارستان برامکه بوده، از این رو وی را از شخصیت های قرن دوم و سوم می شماریم.

پی نوشت ها

[1] ـ الفهرست (الندیم) 305 و 360.*

دیگر منابع: لغت نامه دهخدا 1/275 . وی ابن دهن و ابن دهان را یکی دانسته که نمی تواند صحت داشته باشد.

ابن دیزیلابراهیم ـ کسائی ابن دینار ـ همدانی (قرن سوم هجری)

ابن دینار همدانی.

به جز الفهرست الندیم در هیچ منبع دیگر نام و نشانی از وی به دست نیامد. الندیم، همدانی را در شمار روایت کنندگان از محمد بن ادریس، امام شافعیان آورده و می گوید: کتاب بزرگی به نام الشروط داشته که دارای هزار ورق و بسیار نیکو بوده است.1

علامه دهخدا با استناد به این گفته، ابن دینار را از فقیهان