لواسانی \ lavāsānī \ ، ملک سلطان حسین، از حکام محلی قصران داخل در روزگار شاه عباس اول صفوی (سل 996- 1038 ق / 1588- 1629 م). در 1001 ق / 1593 م ملک بهمن مشهور به بهمن لاریجانی ــ حاکم لاریجان و آمل ــ که دل با شاهعباس نداشت، به قلعۀ لواسان حمله کرد و ملک سلطان حسن لواسانی عموزادهاش را به جرم اینکه ملک سلطان حسین، برادرش به دربار شاه عباس رفته و اطاعت او را گردن نهاده است، در قلعۀ لواسان کشت و فرزندان او را که از خویشانش بودند در قلعۀ لاریجان زندانی کرد. شاهعباس پساز چندی در 1005 ق سپاهی به سرکردگی فرهاد خان برای سرکوب ملک بهمن به قلعۀ لاریجان گسیل داشت. در این جنگ ملک بهمن شکست خورد و دستگیر شد. فرهاد خان او را نزد شاه عباس برد و شاه نیز فرمان قتل او را داد. کیخسرو ملک بهمن، پساز آنکه پدرش کشته شد، به امید اینکه از خشم شاه در امان ماند، به خدمت وی رفت و دارایی پدرش را به شاه تسلیم کرد؛ اما شاه عباس وی را دستگیر کرد و به سلطان حسین لواسانی سپرد و سلطان حسین او را نیز به قتل رساند.
مآخذ
اعظمی سنگسری، چراغعلی، گاوبارگان پادوسپانی، بیجا، بیتا؛ پارسادوست، منوچهر، شاه عباس اول، تهران، 1388 ش؛ رابینو، ه . ل.، «تاریخ مازندران و فرمانروایان آن سامان، سلسلۀ پـادوسبانیـان»، تـرجمۀ بـاقر امیرخـانی، نشریـۀ دانشکدۀ ادبیـات تبریز، تبریز، 1341 ش، س 14، شم 3؛ فلسفی، نصرالله، زندگانی شاه عباس اول، تهران، 1345 ش؛ لویی بلان، لوسین، زندگی شاه عباس، ترجمۀ ولیالله شادان، تهران، 1375 ش؛ میرمحمدصادق، سعید، سرگذشت شاه عباس اول، تهران، 1382 ش.