ناظمآباد، تپه \ tappe-ye nāzem-ābād \ ، تپهای باستانی در محلۀ ناظمآباد شهر لواسان. این تپه در موقعیت °51 و ´39 طول شرقی، و °35 و ´48 عرض شمالی، در ارتفاع 709‘1متری از سطح دریا، در 400‘2متری شرق تپۀ باستانی حصارک و جنوب تپهماهوریهایی که روستاهای سبوکوچک و سبوبزرگ و تپۀ خرسنگ بر بالای آن قرار دارند، واقع شده است. تپۀ باستانی ناظمآباد که برخی از اهالی، آن را تپۀ هندی نیز مینامند، 3 تپه را در امتداد شمال به جنوب دربرمیگیرد. تپۀ شمالی کوچکترین تپه، و تپۀ جنوبی از همه بزرگتر است که به آب پشت سد متصل است. در سطح تپۀ شمالی و جنوبی مواد فرهنگیای نظیر سفال، خاکستر، بقایای معماری و استخوان کمتر یافت میشود؛ اما در اطراف تپۀ میانی، این مواد فراوان است. در بدنۀ یکی از گودالهایی که قاچاقچیان آثار باستانی در تپۀ میانی ایجاد کردهاند، بقایای یک دیوار سنگی، و بدنۀ یک تنور دیده میشود. این تپۀ باستانی در دهانۀ درۀ جاجرود قرار دارد که امروزه دیوارۀ سد لتیان در آن احداث شده است؛ اما پیش از این، گذرگاه عبوری بوده، و منطقۀ لواسان را از نواحی جاجرود جدا میکرده است. به نظر میرسد تپههای سهگانۀ ناظمآباد پیشتر به عنوان قلعۀ راهداری و نگهبانی بودهاند؛ از تپۀ جنوبی برای دیدهبانی و مراقبت، و از تپۀ میانی برای استقرار و استراحت استفاده میشده است. احتمالاً قسمتهایی از این تپه نیز پس از آبگیری سد لتیان به زیر آب رفته است. در سطح و اطراف تپۀ باستانی ناظمآباد قطعات سفالی فراوانی اعم از دستساز و چرخساز و به رنگهای قرمز، نخودی و سیاه مربوط به ظروف خانگی، و خمرههای بزرگ آذوقه با نقوش زیگزاگ، موجی و هندسی یافت میشود که تعلق تاریخی این تپه را به هزارۀ 1 قم، و دورۀ تاریخی تأیید مینماید. تپۀ باستانی ناظمآباد در 1382 ش با شمارۀ 378‘10 در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.