نور الشهداء

نویسنده (ها) : ناصر پازوکی طرودی

آخرین بروز رسانی : یکشنبه 1 تیر 1399

نورالشهداء \ nūr-oš-šohadāº \ ، بنـایی آرامگاهی برای یادبود شهدای جنگ عراق با ایران، واقع در فاصلۀ اندکی از ضلع جنوبی اردوگاه کلک‌چال.
در موقعیت °51 و ´27 و ´´5 طول شرقی، و °35 و ´50 و ´´28 عرض شمالی، در ارتفاع 560‘2متری از سطح دریا، تپه‌ای منفرد وجود دارد که از شمال با یالی از کوه به اردوگاه کلک‌چال متصل می‌شود و دیوارۀ شرقی درۀ کلک‌چال را تشکیل می‌دهد. سطح این تپه در سالهای دهۀ 1370 ش تسطیح، و به باغ بدل شده است و در آن درختان میوه ازجمله گیلاس وجود دارد. در جنوب غربی این محوطۀ تسطیح‌شده، آثار و بقایای معماری استخری تاریخی از سنگ و ساروج به ابعاد 14 × 23 وجود دارد که اهالی بومی منطقه به آن اِستل می‌گویند. از این استخر برای ذخیره‌سازی آب‌ چشمه‌های بالادست، آبیاری زمینهای زیردست، و تأمین بخشی از آب روستاهای دامنۀ جنوبی البرز نظیر مناطق مسکونی اطراف بقعۀ امامزاده قاسم استفاده می‌شد؛ اما پس از تأمین آب این مناطق مسکونی از طریق شبکۀ آب شهری، استفاده از استل متوقف، و به مرور، به‌سبب بی‌توجهی و مراقبت نکردن از آن تخریب، و نابود شد.
این محوطۀ تسطیح‌شده که به باغ گیلاس تبدیل شده بود، در 1380 ش مورد توجه مسئولان قرار گرفت؛ بنابراین، در مکانی از ارتفاعات مشرف به تهران، 8 تن از شهدای گمنام جنگ ایران و عراق را هم‌زمان با سالروز آزادی خرمشهر در 3 خرداد همان سال دفن کردند. پس از آن، در آنجا، پرچمهای جمهوری اسلامی ایران برافراشته، و تابلویی برنزی نیز تعبیه شد که روی آن شعری در رثای شهیدان نوشته شده است.
مقبرۀ نورالشهداء از زمان دفن اجساد شهدای گمنام هرساله در دهۀ اول محرم، شبهای قدر، اعیاد و مناسبتهای عزا، و شبهای جمعه، محل رجوع هزاران تن از خانواده‌های شهدا ست؛ همچنین مراسم دعای کمیل و توسل و دیگر ادعیه نیز در آنجا برگزار می‌شود.

ناصر پازوکی طرودی