آبسنگان، رود \rūd-e āb-sangān\، شاخۀ کوچکی از رودخانۀ سولقان. این رود از دامنههای شرقی و شمالی کوههای گندمچال (146‘ 3 متـر) و پهنحصـار (ح 350‘ 3 متر) در دهستـان سولقان، از توابع بخش کن، واقع در 30کیلومتری شمال غربی مرکز شهرستان تهران و همچنین از دامنههای شرقی کوههای کرکو (145‘ 3 متر) و چالتاجی (946‘2 متر) در دهستان آدران، واقع در 25کیلومتری شمال شرقی مرکز شهرستان کرج سرچشمه میگیرد (افشین، 2/ 496-497؛ جعفری، 83؛ فرهنگ جغرافیایی رودها ... ، 3/ 7؛ فرهنگ جغرافیایی کوهها ... ، 4/ 403). رودخانۀ دائمی آبسنگان با درازای 13 کمـ از شمـال دهستان سولقان در جهت شمال غربی به جنوب شرقی جریان دارد (نقشه ... ؛ فرهنگ جغرافیایی رودها، همانجا). این رودخانه در مسیر خود زمینهای روستاهای درهباغ، سنگان بالا، سنگان وسط و سنگان پایین را آبیاری میکند و سرانجام در دوکیلومتری شمال روستای سولقان به رودخانۀ سولقان (کن) میریزد. منبع تغذیۀ رودخانۀ آبسنگان برف و باران است و تمامی مسیر آن از درههای عمیق میگذرد (همانجا؛ افشین، جعفری، همانجاها).
مآخذ
افشین، یدالله، رودخانههای ایران، تهران، 1373 ش؛ جعفری، عباس، رودها و رودنامۀ ایران، تهران، 1376 ش؛ فرهنگ جغرافیایی رودهای کشور، سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح، تهران، 1383 ش؛ فرهنگ جغرافیاییکوههای کشور، سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح، تهران، 1379 ش؛ نقشۀ تقسیمات کشوری (سیاسی)، استان تهران، گیتاشناسی، تهران، 2004 م، شم 387.