بند عباس گارکلو \ band-e abbās-e gār-kalū\ ، نام محلی در گهوارهکلوی سربیشۀ لواسان. گارکلو یا گهوارهکلو مرتعی از مراتع لواسان بود که بهموازات رودخانۀ جاجرود، دامنۀ میان دو کوه را تشکیل میداد. چون شکل این دامنه مانند گهوارۀ بچه بود، مردم لواسان به آن گهوارهکلو میگفتند و بهتدریج با تکرار آن در زبان عامۀ مردم به گارکلو شهرت یافت. این مرتع در پایینترین نقطه از زینکوه قرار داشت و بالاترین نقطۀ همین کوه را هم زیناسبی مینامیدند. در کنار محل گارکلو، دیوارۀ صخرهای بلندی با ارتفاع حدود 150 متر وجود داشت که حادثهای در آن محل، نامش را در افواه مردم انداخت؛ آن حادثه افتادن فردی از روی این صخره در یک نیمشب تاریک بود که به مرگش منجر شد و چون نام این فرد عباس بود، مردم لواسان آن صخره را بند عباس نامیدند. هماکنون (1391 ش) صخرۀ بند عباس و گارکلو و منطقۀ اطراف آن همگی در مالکیت سازمان آب، و در محدودۀ تأسیسات سد لتیان است.
مأخذ
راکی، قاسم (از اهالی قدیم لواسان)، گفتوگو با مؤلف.