پلکدی، مزرعه \ mazraʾe-ye polkadī\ ، مزرعهای در دامنۀ جنوب شرقی کوه آلون و در جنوب مزرعۀ آلون، در فاصلۀ 800‘1متری سمت مشرق دریاچۀ سد لتیان و در فاصلۀ دو کیلومتری غرب محل اتصال رودخانۀ رسنان و رودخانۀ برگ جهان، که در این قسمت رودخانۀ لوارک نامیده میشود. این مزرعه که منطقۀ نسبتاً هموار و وسیعی است، در موقعیت °51 و ´42 طول شرقی، و °35 و ´48 و ´´20 عرض شمالی، و ارتفاع 750‘ 1 متر از سطح دریا، در منتهاالیه دامنههای جنوبی کوه آلون قرار دارد. مزرعۀ پلکدی مانند مزرعۀ آلون در اواسط دهۀ 1350 ش جنگلکاری شده و درختانی نظیر کاج، سرو، اقاقیا، زبانگنجشک و چنار و جز آنها در آن کاشته شده است. در گذشته این محل، مکان کاشت محصولات دیم بهخصوص گندم و جو بود و پس از برداشت محصول، از آن بهعنوان چراگاه احشام استفاده میکردند. بیشتر اراضی پلکدی متعلق به اهالی روستاهای سبوکوچک و سبوبزرگ بود، اما نسبت به بخشهایی از آن، اهالی نیکنامده ادعای مالکیت داشتند. در سمت مشرق مزرعۀ پلکدی درۀ عمیقی وجود دارد که آبریز آن از شمال به جنوب است و آب اراضی و تپهماهورهای گندممجد و زیادآباد را به سمت رودخانۀ لوارک هدایت میکند. برخی از اهالی روستاهای سبوبزرگ و سبوکوچک درخصوص وجه تسمیۀ پلکدی چنین روایت میکنند: این اسم در آغاز «پُلگلی»، به معنی گلوی پل بود، زیرا در جنوب این مزرعه و بر روی رودخانۀ لوارک، پلی وجود داشت که اهالی لواسان و روستاهای اطراف برای برقراری ارتباط با جاجرود و لواسان بزرگ از روی آن عبور و مرور میکردند؛ ازاینرو، این مزرعه را پُلگلی یا پُلیگلی به معنی دهانه یا گلو یا لبۀ پل میگفتند.