پنجتن، امامزاده \ emām-zāde panj-tan\ ، بقعۀ امامزاده یا امامزادگانی مجهولالهویه در آبادی لار. این بقعه در شمال باختری دشت لار و در فاصلۀ 300‘6 متری جنوب رباط شاهعباسی، در 350 متری قبرستان گبری یورتقیدر، در منطقهای کوهستانی واقع شده است. از نام این امامزاده یا امامزادگان اطلاعی در دست نیست. قدمت بنای اصلی این بقعه با توجه به سفالهای یافتشده در پیرامون آن به سدههای 7 و 8 ق بازمیگردد. در اطراف بنا، مقدار زیادی سنگ و گچ و ساروج ریخته شده که نمایانگر وجود بنای اصلی، و تخریب و نوسازی آن است. بنای جدیدالاحداثی که به امامزاده پنجتن شهرت دارد، در محوطهای به مساحت 150 مـ2 قرار گرفته که مشتمل بر دو اتاق است: یکی در ضلع شرقی که کوچکتر، و به شکل مربع است و دیگری اتاق غربی که بزرگتر، به شکل مستطیل و روبهروی جادۀ عبوری است. این بنا با بلوک سیمانی و سیمان احداث شده، و نمای ورودی آن از قلوهسنگهای رودخانهای است که به شیوۀ زیبایی بندکشی شدهاند. سقف بنا بهصورت سوله پوشیده شده و سپس طاق زده شده است و روی آن را با خرپای چوبی و شیروانی پوشاندهاند. بنای امروزی این امامزاده ارزش فرهنگی، تاریخی و هنری ندارد (پازوکی، 1/ 83؛ سروقدی، 160).
مآخذ
پازوکی طرودی، ناصر، آثار تاریخی شمیران، تهران، 1382 ش؛ سروقدی، محمدجعفر، بقاع متبرکۀ استان تهران، تهران، 1384 ش.