پورزند \ pūr-zand\ ، روستایی واقع در شرق لواسانات. این روستا در فاصلۀ حدود 5کیلومتری جنوب شرقی روستای نوبنیاد کَلَکدر، و در سمت شرق جادۀ روستای کلان به شهرک پردیسِ بومهن واقع است. در گذشته در این منطقه مزارع و مراتع سرسبزی وجود داشت که پورزند نامیده میشد و اهالی روستای لواسان بزرگ و روستاهای اطراف در آنجا به کشت دیم گندم، جو و حبوبات میپرداختند. همچنین این منطقه چراگاه دامهای عشایری بود که زمستانها دورۀ قشلاق خود را در نواحی ری، ورامین و گرمسار میگذراندند و تابستانها راهی نواحی کوهستانی و ییلاقهای دشت لار میشدند؛ آنان برای چرای دامهای خود در مسیر حرکت از این مراتع استفاده میکردند. از اواسط دهۀ 1370 ش کسانی به این منطقه آمدهاند و آنجا را بهعنوان روستا انتخاب کرده، به ساختوساز در زمینهای آن پرداختهاند. اکنون (1391 ش)، روستای نوبنیاد پورزند دارای 3 بخش پورزند سفلا، پورزند وسطا و پورزند علیا ست که در امتداد یکدیگر از جنوب غربی به سمت شمال شرقی قرار گرفتهاند. فاصلۀ پورزند سفلا که در مجاورت جادۀ کلان ـ پردیس قرار دارد، با پورزند وسطا حدود 500 متر، و فاصلۀ پورزند وسطا با پورزند علیا حدود 800 متر است. در پورزند سفلا 5 خانه، در پورزند وسطا 12 خانه، و در پورزند علیا 3 خانه برپا شده است و ساکنان آنها که از افراد خوشنشیناند، فقط در ایامی که چند روز تعطیلی پشت سر هم قرار میگیرد، به آنجا میروند و در خانههای خود ساکن میشوند. آب این روستا از طریق چند حلقه چاه که توسط افراد ساکن حفر شده است، تأمین میشود؛ اما این آب برای آبیاری باغهای احداثشده کافی نیست. منطقۀ پورزند بهسبب قرارگیری در بالای ارتفاعات و فرسایش بسیار اندکی که در گذشته داشته است، دارای تپهماهورهای نسبتاً همواری است که قطر خاک سطح آن به بیش از 5 متر میرسد و برای کشاورزی یا ایجاد چراگاه و گسترش و توسعۀ مراتع بسیار عالی است. در این اراضی گیاهانی نظیر کتیرا، گون و باریچه به وفور یافت میشود؛ در گذشته یکی از منابع تأمین درآمد و امرار معاش مردم منطقه بهرهگیری از این گیاهان بوده است. ترکیب خانههایی که توسط افراد تازهوارد به این نواحی ساخته میشود، عبارت است از: حصاری از سنگ یا آجر یا بلوکهای سیمانی و ملاط سیمان بر گرد محوطهای به وسعت حداقل 500 مـ2؛ ساختمانی با زیر ـ بنای حداقل 200 مـ2 با مصالح آهن، سنگ یا آجر و سقفهای شیروانی (ورق گالوانیزه)؛ استخر آب با مصالح سیمان، سنگ، آجر و قیر؛ باغچههایی که با دیوارهای سنگی قطعهبندی شدهاند؛ و جادهای آسفالته در میان باغها برای دسترسی.