حسندر، مزرعه \ mazraʾe-ye hasan-dar\ ، یا فردآباد، مزرعهای واقع در 5/ 3 کیلومتری شمال شرقی شهـر فشـم و در مسیـر راه فشـم ـ زایـگـان و پس از دوراهی روته، در ارتفاع 132‘2متری از سطح دریا، و در دو طرف رودخانۀ زاگِنهرو و جادۀ فشم ـ زایگان. طول این مزرعه حدود 1 کم ، و عرض آن در پهنترین نقطه حدود 150 متر، و جهت آن شمال شرقی ـ جنوب غربی است. در مورد تعلق این مزرعه به روستای روته یا زایگان، اهالی هریک از دو روستا آن را متعلق به روستای خود میدانند. در سمت جنوب مزرعۀ حسندر، کوه حسندر واقع است. در این کوه دره و محلی وجود دارد که بهمنگیر است و در سال چندبار بهمن از آن فرو میریزد و در نتیجه، یخچالی طبیعی در آنجا شکل میگیرد. در گذشته اهالی روستای روته و فشم از یخ طبیعی این محل برداشت میکردند و آن را به تهران حمل نموده، به فروش میرساندند. کهنسالان روستای روته میگویند: «یخ این محل هرگز تمام نمیشد؛ و اگر در سالی یخ آن تمام میشد، حتماً یکنفر از اهالی محل در آنجا کشته میشد». مزرعۀ حسندر از مزارع بسیار مشهور، مرغوب و حاصلخیز منطقه بود. اهالی روستای روته در گذشته در این مزرعه محصولاتی مانند جو، گندم و حبوبات به صورت آبی میکاشتند و هرساله محصول فراوانی برداشت میکردند. در سالهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی، برخی از مالکان زمینهای حسندر به فروش زمین خود پرداختند و مالکان جدید اقدام به ساختوساز در آن کردند و شهرکی به نام «شهرک سادات» در آنجا احداث نمودند و نام حسندر را به «فردآباد» تغییر دادند. شمار ساکنان این محل در تابستان بیش از 50 خانوار، و در زمستان کمتر از 5 خانوار است. در زمینهای حسندر دیگر کشاورزی صورت نمیگیرد. برخی از زمینها که هنوز ساختوساز در آنها صورت نگرفته است، بدل به باغ شده، و درختانی نظیر گیلاس، آلبالو و گردو در آنها کاشته شده است. محصول گیلاس این محل بسیار مرغوب است و به بازار تهران عرضه میشود. با سرعت و شتابی که در امر ساختوساز در حسندر یا فردآباد در جریان است، به نظر میرسد که در آیندۀ نزدیک زمینهای آن به یکی از مناطق مسکونی پرازدحام بدل خواهد شد.