حصارک، تکیه و حسینیه \ te(a)ky(iy)e va hoseyniy(yy)e-ye hesārak\ ، تکیه و حسینیهای قدیمی در خیابان داوود جبلی، کوچۀ هفتم حصارک، کوچۀ سپیدار، کوچۀ تکیۀ حصارک واقع در محلۀ حصارکِ شمیران. از دیرینگی این حسینیه آگاهی چندانی در دست نیست؛ اما بنا به گفتۀ یکی از مطلعان محلۀ حصارک، قدمت این حسینیه به اواسط دورۀ صفوی باز میگردد. ساختمان این حسینیه در طول سالهای 1322 تا 1324 ش بازسازی شده است. در آن سالها نیکوکاران حصارکی تصمیم گرفتند که آن حسینیه را به سبک تکیۀ نیاوران بازسازی، و تغییراتی را در آن اعمال کنند. ازاینرو، نیمطبقهای به بنا افزودند و نیز حوضچهای در مرکز آن همانند بسیاری از حسینیههای دیگر شمیران تعبیه کردند. در آن زمان حسینیه فاقد سقف بوده است و ازهمینرو در ایام سوگواری امام حسین (ع)، به وسیلۀ چادر، آن را مسقف میساختند. این چادر را کامران میرزا نایبالسلطنه، فرزند ناصرالدین شاه قاجار، به حسینیه اهدا کرده بود؛ اما بعدها سقف این حسینیه به صورت شیروانی درآمد. در سالهای پس از انقلاب اسلامی، این حسینیه تخریب، و این بار در 3 طبقه، و در فضایی به مساحت 350 مـ2 سـاختـه شد و بـه شکـل کنـونی آن درآمد. زیرزمین حسینیه به آشپرخانۀ آن اختصاص دارد که در روزهای سوگواری امام حسین (ع) در آنجا غذا برای اطعام عزاداران طبخ میشود. در حسینیۀ حصارک در 20 شب اول ماه محرم مراسم عزاداری برگزار میشود و در این شبها عزاداران، توسط نیکوکاران محله اطعام میشوند. در ایام ماه محرم بسیاری از افرادی که در گذشته ساکن محلۀ حصارک بودهاند، برای برگزاری مراسم عزاداری و همچنین تجدید دیدار با اهالی این محله، در حسینیۀ حصارک حاضر میشوند. در این حسینیه 4 عَلَم عزاداری وجود دارد که یکی از آنها متعلق به اواخر عهد قاجار و یا اوایل عهد پهلوی است و 3 علم دیگر نیز بعدها توسط نیکوکاران محلۀ حصارک به حسینیه اهدا شده است.
مأخذ
جبلی، حسین (از اهالی قدیمی محلۀ حصارک)، گفتوگو با مؤلف.