سادات، مزرعه \ mazraʾe-ye sādāt\ ، از مـزارع قدیمی و مرغوب ناصرآباد. این مزرعه با ارتفاع 929‘1 متر از سطح دریا، در فاصلۀ 350 متری شمال غربی مزرعۀ کیور، 100متری جنوب مزرعۀ کردیان، 200‘ 3 متری شمال شهر لواسان، و 200متری شمال غربی محل تقاطع رودخانههای ناصرآباد و کند و در منتهاالیه دامنۀ شرقی کوه ورجین قرار دارد. مزرعۀ سادات در گذشتههای دور، از مزارع دیمزار مرغوب ناصرآباد بوده است. بقایای معماری بافت قدیم این مزرعه هنوز در حجم انبوه ساختوسازهای جدیدی که از دهۀ 1350 ش به بعد در این مزرعه انجام شده، و آن را به منطقهای مسکونی بدل ساخته، قابل مشاهده است. این منطقۀ مسکونی جدید در تابستان نزدیک به 70، و در زمستان کمتر از 5 خانوار جمعیت دارد. نام خانوادگی ساکنان مزرعۀ سادات غالباً یوسفی و ریحانی است؛ اما بهتازگی، خانوادههایی با نام میرمحمدی نیز در آنجا ساکن شدهاند. آب این روستا از چشمهای بهنام گرچشمه تأمین میشود که در درهای به همین نام جریان دارد. تمام ساکنان مزرعۀ سادات افراد خوشنشینیاند که در تهران زندگی میکنند و فقط روزهایی از سال را برای ییلاق به این منطقه میآیند. دربارۀ سبب نامگذاری مزرعۀ سادات، اهالی کهنسال و معتمدان روستا معتقدند که تمامی اراضی این مزرعه متعلق به خاندانی از سادات علوی بوده است که طی سدههای گذشته، از آنها بهرهبرداری میکردهاند. این خاندان در اوایل حکومت پهلوی قسمتهایی از مزرعه را فروختند و بدین ترتیب، مالکیت آنها از میان رفت، اما نام سادات همچنان بر آن باقی ماند. این مزرعه هیچ اثر تاریخی ـ فرهنگیای را در خود جای نداده است.