بینندگان عزیز بحث را در آستانه محرم پخش می‏شود و می‏شنوند، بحث ما راجع به عزاداری و مسائل مهمی که باید گفته بشود. حرف اول ما این است که اصولاً عزاداری ریشه‏اش در فطرت چیست؟ در قرآن چیست؟ در تاریخ چیست؟ اما در درون انسان، در درون ما… پس بحث ما ریشه عزاداری در درون، در قرآن، در تاریخ، در حدیث خیلی هم فشرده می‏گوئیم. در درون انسان 2 تا مسئله هست یکی عقل است و یکی عاطفه هر یک از اینها چراغی دارد، چراغ عقل بیان است تا مرد سخن نگفته باشد، عیب و هنرش نهفته باشد. یعنی آدم وقتی حرف می‏زند، از حرف زدنش می‏فهمیم این عقلش چقدر کار می‏کند، یعنی سخنرانی و بیان، چراغ عقل است. اگر عقل قوی بود حرفها هم منطقی است، اگر عقل کم بود، حرفها هم آبکی است، یعنی سخنرانی و بیان چراغ عقل است، تابلو عقل است، عاطفه چراغش چشم است، چشمی که گریه دارد، پیداست عاطفه‏اش پررنگ است، چشمی که خشک است پیداست عاطفه‏اش کم رنگ است، این مال درون.

بزرگداشت یاد شهدای تاریخ در قرآن

 از نظر قرآن عزاداری ریشه‏هایی دارد اول روضه‏خوان خود خداست، سوره‏ای در قرآن است به نام سوره بروج که می‏فرماید: «قتل اصحاب الاُخدود و هم علی ما یفعلون بالمؤمنین شهود و ما نفقوا منهم الا أن یؤمنوا بالله العزیز الحمید» سوره بروج می‏گوید مرگ بر اصحاب اُخدود، اصحاب اُخدود چه کسانی هستند؟ یک گودالی کندند، مؤمنین را ریختند توی گودال سوزاندند و اینها بالای گودال به تماشا نشستند و قرآن می‏گوید: اینها فقط به جرم اینکه مؤمن بودند سوخته شدند و قرآن روضه سوخته شدن این مظلومین مؤمن را می‏خواند پس اولین روضه خوان خود قرآن است. روضه‏اش، روضه اصحاب اُخدود است یا مثلاً قرآن تجلیل می‏کند از… آخر ممکن است بگوید آقا این روضه‏خوانی ریشه قرآنی هم دارد یا نه می‏گوئیم بله قرآن می‏فرماید: «کأین من نبی قاتل معه ربیون کثیر» چه پیغمبرانی بودند که چه یاران مخلصی داشتند که این یاران مخلص تلاش و جهاد می‏کردند، خسته نمی‏شدند، سست نمی‏شدند، اینها تا آخرین نفس، تا آخرین نفر، تا آخرین فشنگ قیام کردند، یعنی قرآن دارد از ایثار آنها تعریف می‏کند ما باید عاشورا را زنده بداریم به چه دلیل قرآنی، بدلیل اینکه قرآن می‏گوید: «واذکر فی الکتاب ابراهیم» ابراهیم (علیه السلام) فداکاری کرد، پیغمبر (صلّی الله علیه و آله) تو مأموری یاد ابراهیم (علیه السلام) را زنده نگه بداری. خانم‏ها چطور؟ «واذکر فی الکتاب مریم» پیغمبر (صلّی الله علیه و آله) مأموری تو که نام مریم (علیها السلام) و سختی‏هایی که به او چشیده شد، سختی‏ها را هم بیان کنی یعنی پیامبر (صلی الله علیه و آله) هم مأمور است. تاریخ ابراهیم (علیه السلام) را بیان کند و هم تاریخ مریم (علیها السلام) را بیان کند. یعنی زن و مرد ندارد. پس تجلیل از بزرگان در قرآن آمده. «واذکر فی الکتاب ابراهیم» یاد ابراهیم (علیه السلام) را گرامی بدار. یاد مریم (علیها السلام) را.

ذکر مصیبت مظلومان تاریخ در قرآن

در قرآن روضه می‏خواند، می‏گوید: «اذا الشمس کوّرت و اذا النجوم انکدرت» تا می‏رسد به آنجایی که «و اذا البحار سجّرت و اذا العشار عطلت» روز قیامت که نور خورشید گرفته می‏شود، دریاها به جوش می‏آید، سرمایه‏ها رها می‏شود و مردم پا به فرار می‏گذارند، آن روز «و اذا المؤدة سئلت بأی ذنب قتلت» سؤال می‏شود از مظلومه‏های تاریخ به چه گناهی این مظلوم را کشتید. پس در سوره «اذا الشمس کورّت» روضه خوانده شده، در سوره بروج روضه خوانده شده. پس ما تجلیل داریم، تمام حاجی‌هایی که می‏روند مکه خیابان 400 متری سعی و صفا و مروه 40 متر هروله می‏کنند، می‏گویند اینجا یک زنی سوخت، تمام مراجع و پولدارهای تاریخ باید جا پای این زن کنیز کار آن زن را بکنند که یک روضه عملی باشد، یعنی خاطره هاجر (علیها السلام) فراموش نشود. این مال عزاداری در عقل و قرآن. مسئله دیگر عزاداری یک رقم مودّت است (من خواهش می‏کنم، خواهش می‏کنم بحث امشب را با تمام وجود گوش بدهید حرف تازه دارم برای زدن. هر کسی الان یک جوری عزاداری می‏کند بمناسبت غدیر، یک بحثی حتماً شنیده‏اید و اگر هم نشنیده‏اید من یک دقیقه می‏گویم.) یک گل به ما بدهند باید تشکر کنیم، پیغمبر (صلی الله علیه و آله) ما را از آتش‏پرستی و بت‏پرستی و خرافات‏پرستی نجات داد، شدیم مسلمان. مزد پیغمبر (صلی الله علیه و آله) چیست؟ پیغمبر (صلی الله علیه و آله) فرمود من دو تا مزد می‏خواهم مزد من این است که… هیچ مزدی نمی‏خواهم «الا من شاء» مگر هر که می‏خواهد «أن یتخذ الی ربّه سبیلا» من یک مزدی می‏خواهم و آن این است که بروید راه خدا را برود مثل معلمی که می‏گوید پسر جان من هیچ مزدی نمی‏خواهم فقط درس را خوب یاد بگیر. من مزدی نمی‏خواهم «الا» مگر هر که دوست دارد «اتخذ… الا من شاء أن یتخذ الی ربّه… اتخذ الی ربّه سبیلاً» به سوی پروردگارش راه خدا را برود. راه ربّ را برود. پس مزد پیغمبر (صلی الله علیه و آله) این است که ما راه خدا را برویم، راه خدا چیست؟ هر کسی فکر می‏کند راه خدا یک چیزی است، یکی قمه می‏زند، یکی زنجیر می‏زند، یکی لخت می‏شود، نمی‏دانم می‏رود توی آتش، یکی نمی‏دانم خانقاه می‏رود، یکی پای موسیقی می‏نشیند، یکی سراغ عرفان می‏رود می‏گوید من بین خودم و خدا این راه را انتخاب کرده‏ام.
 درست است هر کسی یک راه را برود. بگوئیم قرائت‏های مختلف هر کسی هر جوری دوست دارد بین خودش و خدا حال کند، می‏گوید نه یک جا می‏گوید: «الا» یعنی فقط، فقط «الی ربّه سبیلاً» مزد من فقط راه خداست، یک جای دیگر می‏گوید مزد من «الا المودة فی القربی‏» فقط مزد من این است که اهل بیت را دوست داشته باشید. مزد من فقط راه خداست، مزد من فقط مودّت اهل بیت است، یعنی راه خدا جز راه اهل بیت (بگوئید) نیست. (دو تا فقط که نمی‏توانیم داشته باشیم کسی بگوید من فقط تابستان درس می‏خوانم، من فقط زمستان درس می‏خوانم، خوب اینکه دروغ است. فقط آب می‏خورم، فقط نان می‏خورم، دو تا فقط که نمی‏شود، وقتی می‏گوید فقط «الا» یعنی فقط، فقط یعنی عشق به اهل بیت، فقط رفتن راه خدا. وقتی می‏گوید دو تا فقط، ضد هم نیست. دو تا فقط باید یکی باشد مثل اینکه شما می‏گوئید فقط مایعات می‏خورم، بعد می‏گویی فقط شیر می‏خورم، این فقط درست است، چون شیر هم جزو مایعات است، فقط راه خدا، فقط عشق اهل بیت پیداست راه خدا همان راه اهل بیت است. ببینیم اهل بیت چگونه عزاداری می‏کنند، خلاص خلاص، خیلی عزاداری‏های ما… این عزاداری که اینقدر ثواب دارد شما نمی‏دانید عزاداری چقدر ثواب دارد.)

ارزش اشک در فرهنگ اسلام

اجازه بدهید من یک خورده راجع به عزاداری بگویم گریه خیلی ثواب دارد، گریه برای گناهان، گریه برای مظلومین، بخصوص گریه برای امام حسین (علیه السلام) که فرمود: «جمود العین من الشقاء» اگر کسی اشک ندارد معلوم می‏شود شقاوت دارد، یا می‏فرماید: چشم…«ما جفت الدموع الا لقسوة القلوب و ما قسوة القلوب الالکثرة للذنوب» گناه باعث می‏شود که انسان سنگدل بشود، سنگدل که شد دیگر اشکش در نمی‏آید. حدیث داریم: «اعوذ بک من عین لا تدمع» پناه می‏برم از چشمی که اشک ندارد «اشکوا من عین جامدة» خدایا به تو شکایت می‏کنم چرا چشمم اشک ندارد. بخصوص اشک برای امام حسین (علیه السلام) این اصل اشک درست است و اشک نداشتن دلیل بر سنگدلی است و لقمه حرام و گناه است. بخصوص راجع به اشک برای امام حسین (علیه السلام) در بحار، جلد 44، چهل و شش حدیث داریم که اینجا فقط اشاره می‏کنم بحار ج 44، 46 تا حدیث داریم گریه برای امام حسین (علیه السلام) چقدر ثواب دارد تمام… تقریباً تمام… تقریباً بسیاری از انبیاء روضه امام حسین (علیه السلام) را از خدا شنیدند که حسینی خواهد آمد با لب تشنه کنار نهر آب، خود خدا روضه امام حسین (علیه السلام) را برای انبیاء خوانده، پیغمبر (صلی الله علیه و آله) هم خوانده.

اشک پیامبر بر مظلومیت علی (ع)

حتی برای مظلوم قبل از شهادتش هم می‏شود گریه کرد. یک روز پیغمبر (صلی الله علیه و آله) داشت می‏گفت ماه رمضان چه ماه مهمی است. حضرت علی (علیه السلام) بلند شد و گفت بهترین کار چیست؟ گفت تقوا، گریه کرد، گفت یا رسول الله من دیدم شما از ماه رمضان تعریف می‏کنید، گفتم بهترین ماه چیست؟ گفتی… بهترین کار چیست؟ شما گفتی تقوا، گریه ندارد. گفت همین ماه رمضانی که من تعریفش را می‏کنم توی همین ماه رمضان تو شهید می‏شوی. 30 سال قبل، 30 سال قبل از شهادت، پیغمبر (صلی الله علیه و آله) گریه کرد برای حضرت علی (علیه السلام) و ما داشته‏ایم این حرفها را.. و خیلی عزاداری امام حسین (علیه السلام) حساب شده است. پرسیدند چرا همه امام‏ها شهید شدند، چرا مسئله امام حسین (علیه السلام)… فرمود چون امام حسین (علیه السلام) پنجمین، یعنی آخرین اصحاب کساء است، اصحاب کساء که زیر عبای پیغمبر (صلی الله علیه و آله) جمع شدند و پیغمبر (صلی الله علیه و آله) فرمود اینها اهل بیت من هستند. افراد دیگری می‏خواستند بیایند پیغمبر (صلی الله علیه و آله) فرمود نه شما نیایید اهل بیت همین 5 تا هستند. پیغمبر (صلی الله علیه و آله) رفت، گفتند خوب علی (علیه السلام) را داریم. زهرا (علیها السلام)، حسن (علیه السلام)، این آخرین است علاوه بر اینکه شهادت امام حسین (علیه السلام) با همه شهادت‌ها فرق می‏کند.
 ببینید آدم یک وقت کار بدی را می‏کند اما یک کسی کار بد، را بد انجام می‏دهد. ببینید یک وقت کسی گوشت فاسد را می‏پزد، یک وقت کسی گوشت فاسد را بد می‏پزد، یعنی هم گوشت خراب است و هم پختش خراب است و لذا قرآن می‏گوید: «اساؤا السؤی» نمی‏گوید «یعملون السیئات» عمل سیئه داریم ولی اینجا می‏گوید: «اساؤا السؤی» یک معنایش این است که کار بد را «اساء» کار سوء بود هم در این سوء اساء یعنی بد را بد انجام دادند.
 ببینید کتک زدن به بچه بد است، اما یک کسی این بچه را کتک هم که می‏زند روبروی میهمان‌ها می‏زند، روبروی همشاگردی‌هایش می‏زند. در زدن حرف زشت هم به بچه‏اش می‏زند یعنی بدِ در بدِ در بدِ در بد. اصل امام کشتن بد است، کنار آب، 12 هزار تا نامه دعوت، روبروی زن و بچه زیر سم اسب، کندن جبه، سر زیر نیزه کردن، آتش زدن خیمه، یعنی این بدی را دیگر از این بدتر… اگر پیغمبر (صلی الله علیه و آله) فرموده همه‏تان جمع شوید به بدترین نوع بچه‏های من را بکشید از این بدتر نمی‏شد، خدایا عذابشان را زیاد کن. حالا کسانی که به عشق امام حسین (علیه السلام) خرج می‏دهند، امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمود خداوند روی کره زمین ما را انتخاب کرد و برای ما شیعه را انتخاب کرد و علامت شیعه یکی‏اش این است که «تنصروننا» ما را نصرت و یاری می‏دهند. «یفروحون لفرحنا» برای ما جشن می‏گیرند. «یحزنون لنا» برای غم ما غمناکند. «یبذلون اموالهم» روز عاشورا خرج می‏دهند. عید غدیر خرج می‏دهند، بذل می‏کنند، مال خرج می‏کنند. «انفسهم، اموالهم و انفسهم اولئک منا و الینا» اینهایی که به عشق اهل بیت شادند و به عزای اهل بیت غمناکند خرج می‏دهند «اولئک منا». امیرالمؤمنین (علیه السلام) می‏فرماید: اینها از ما هستند «و الینا» اینها به سوی ما می‏آیند.

سفارش پیامبر به عزاداری برای حضرت حمزه

عزاداری خیلی مهم است در جنگ احد حضرت برگشت دید همه خانه‏ها عزاداری می‏کنند، فرمود چرا برای عمویم روضه نگذاشته‏اید «و ما الحمزة فلا بواکی له» چرا برای عمویم حمزه کسی روضه نمی‏خواند یعنی پیامبر (صلی الله علیه و آله) انتقاد کرد پس چرا روضه نمی‏خوانید «فلبیک الباکون» گریه، باید گریه کنیم. چطور ما دستمان از امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) دور شده. پیامبر (صلی الله علیه و آله) یک پسر داشت به نام ابراهیم از دنیا رفت کلی گریه کرد، گریه برای مظلوم، گریه برای شهید، عزاداری اینها مورد توجه است.
 بنابراین این مسأله عزاداری خیلی مهم است، سیره ائمه ما چی بوده در مورد عزاداری. من سیره ائمه را هم امروز یادداشت کرده‏ام برایتان بگویم. امام صادق (علیه السلام) می‏گوید که یا عمار، یا ابا عمار، شخصی وارد شد به نام ابا… گفت که شنیده‏ام تو برای امام حسین (علیه السلام) شعر می‏گویی و شعرهای خوبی هم می‏گویی. گفت بله، خواند امام صادق (علیه السلام) گریه کرد (هی او گریه کرد و هی امام زمان (علیه السلام) اشکش را اضافه کرد) تا فریاد امام صادق (علیه السلام) بلند شد که صدای امام صادق (علیه السلام) به کوچه رسید «حتی سمعت البکاء من الدّار» از بیرون خانه هم صدای گریه می‏آمد. پس امام فرمود هر که با شعرش… مداح‏ها با خبر خوشحالی، چون من می‏خواهم از بعضی منبرها و مداح‏ها انتقاد بکنم. اول خوبی‏هایشان را بگویم که ناراحت نشوند. فرمود تو که با شعرت یک نفر را… هر که با شعرش 50 نفر را بگریاند اهل بهشت است. فرمود هر که 30 نفر را… اهل بهشت است. «عشرین فله الجنة» اهل بهشت است، «عشرة» اهل بهشت است، حتی یکی اهل بهشت است، تنها روضه بخواند و خودش گریه بکند اهل بهشت است، گریه نکند «تباکی» کند باز هم اهل بهشت است. حدیث از بحار، ج 44، ص 282 به نقل از امالی صدوق مجلس بیست و پنج… بیست و نه.

پاداش گریه کردن بر مصائب امام حسین (ع)

گریه کردن و گریاندن علامت این است که عواطف حساس است خیلی مهم است احترام به شعرا و مداح‏ها جعفر بن غمام یک شاعری بود خدمت امام صادق (علیه السلام) رسید حضرت فرمود بیا جلو، بیا جلو، بیا، بیا، بیا همینطور آوردش تا بغل خودش نشاند، فرمود که شنیده‏ام شعر می‏گویی برای امام حسین (علیه السلام) گفت بله. گفت بخوان، خواند بقدری امام صادق (علیه السلام) گریه کرد که از نوک ریش‏های امام صادق (علیه السلام) قطره قطره اشک می‏چکید و حتی حدیث داریم اگر کسی مژه‏اش‏تر بشود چه ثوابی دارد اگر نه بیش از مژه اشک آمد روی صورت چه اجری دارد اگر از ریش‏اش چکید چه اجری دارد، خیلی اهمیت دارد. بعد امام صادق (علیه السلام) مدتی گریه کرد، فرمود یا جعفر به شاعر گفت فرمود: «لقد شهدت ملائکة الله المقربین ههنا» الان که شعر می‏خواندی فرشته‏ها اینجا حاضر بودند. «یسمعون قولک فی الحسین» حرفهای تو را راجع به امام حسین (علیه السلام) شنیدند «و لقد بکوا کما ابکینا» فرشته‏ها گریه کردند همینطور که ما گریه می‏کنیم «و اکثر» بیش از ما گریه کردند. «و لقد اوجب الله تعالی یا جعفر الساعة الجنة بأصلوها و غفر الله لک» همین الساعه خدا برای بهشت تو برای تو تقدیر کرد و خوشا بحالت. عزاداری خیلی مهم است.
 حالا این گریه بوده عزاداریهای ما واقعاً گریه توی آن هست یا چیزهای دیگر توی آنها هست من حالا اینجا یک مسائلی را می‏خواهم خدمتتان بگویم عرض کنم به حضور جنابعالی که عزاداری آفاتی دارد و من آفاتش را خدمتتان می‏گویم اول که گاهی وقتها ممکن است کسی گریه هم بکند اما قلبش تقوا نداشته باشد حدیث داریم «لا یغرنک بکائهم» اگر کسی خیلی گریه می‏کند فکر نکنید آدم خوبی است «فان التقوی فی القلب» ببینید قلبش هم تقوا دارد یا نه. ممکن است زنی بیاید توی جلسه عروسی… عزا یا مردی، جیغ بزند، شیون بزند اما همین زنی که توی عزا شیون می‏کند و جیغ می‏زند توی خانه زندگی پسر و عروس‏اش را به هم می‏زند یعنی دو لیتر گریه می‏کند اما توی خانه کودتاچی است زندگی‏ها را به هم می‏زند حاج خانم است‏ها! عمره رفته، مکه رفته، سجاده‏اش هم قد بقچه حمامی است 2 کیلو، اما کودتاچی است. یا مثلاً مرد لخت می‏شود حسابی سینه می‏زند می‏گوئیم چیه؟ می‏گوید فدک را غصب کردند. می‏گوئیم ببخشید شما خودت سهم امام را داده‏ای. می‏گوید نه. می‏گوئیم چه فرقی دارد شما هم سهم امام را قطع کرده‏اید آن کسی که گریه می‏کند که چرا حق زهرا (علیها السلام) را ندادند خودش هم حق امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف)… می‏گوید خیلی به قیافه‏ها نگاه نکنید، نگاه نکنید زلفش چقدر است، ممکن است زلف‏هایش خیلی قشنگ است کله‏اش کار نکند. سؤال می‏کنی چرت و پرت جواب می‏دهد مغز را با زلف تشخیص ندهید.

اشک چشم همراه با معرفت دل

 اشک خیلی ارزش دارد اما به شرطی که اشک بر اساس معرفت باشد. قرآن یک آیه دارد می‏گوید: «تفیض من الدمع»، «دمع» یعنی اشک «مما عرفوا» این آیه قرآن است و اشک از معرفت یعنی اشکی که برخاسته باشد از معرفت. حدیث داریم حضرت فرمود: «لا یغرنک بکائهم» اگر کسی هم خیلی… ببینید تقوایش چه جور است به مردم چک می‏دهد، پول مردم را نمی‏دهد، همسایه‏آزاری می‏کند. هزار رقم خلاف می‏کند اما مثلاً یک… این اشکی که اینقدر ارزش دارد روضه‏ای که اینقدر ارزش دارد عزیزان حیف است این عزاداری مقدس را با یک سری کارها خراب کنیم، حیف است حالا اینجا…

دوری از دروغ در ذکر مصیبت‌ها

 بعضی از روضه‏ها و شعرها دروغ است اُه، اُه، اُه!!! همینطور می‏گویند امام حسین (علیه السلام) گفت ابوالفضل (علیه السلام) گفت، والله بالله نگفت. یکی از علما، دیروز می‏گفت من توی کوچه می‏ایستم. گفتم چرا؟ گفت از بس که دروغ می‏گوید و شک می‏کنم رفتن پای مجلس دروغ نشستن حرام است توی قرآن چند تا «ویل» داریم «ویل للمطففین» وای بر کم‏فروشها «ویل للمکذبین» وای بر اینهایی که تکذیب می‏کنند آیات الهی را، یک آیه داریم که سه تا «ویل» توی آن هست این آیه خیلی آیه مهمی است که سه تا «ویل» توی آن هست می‏فرماید: «فویل للذین یکتبون الکتاب بأیدیهم» وای به حال کسانی که یک چیزی می‏نویسند می‏گویند این حرف خداست، دو مرتبه می‏گوید: «فویل لهم مما کتب ایدیهم» وای بر اینها با این قلم خطرناکی که روی کاغذ آوردند دو مرتبه می‏گوید: «فویل لهم مما…» در تمام این قرآن یک آیه داریم که سه مرتبه گفته وای، وای، وای به کم‏فروشها. یکبار گفته به دزدها، یکبار می‏گوید وای، وای به کسی که دروغ ببندد، سه بار می‏گوید وای دلیل نیست که ما با هر قیمتی که هست بگریانیم. روضه می‏خوانیم گریه کردند، کردند، نکردند که نکردند.
 ما فکر می‏کنیم که باید بگریانیم ولو به هر قیمتی باشد نه خیر قرآن یک آیه دارد می‏گوید می‏دانی کی دروغ می‏بندد «انّما یفتری» فقط کسانی به خدا و پیامبر دروغ می‏بندند که «لا یؤمنون، انما یفتری الکذب الّذین لا یؤمنون» کسی که ایمان ندارد دروغ می‏بندد. حرف اول این است که باید توی منبرها حرف سست زده نشود. خدا رحمت کند شهید مطهری بحثی دارد آفت‏های عزاداری، تحریفهای عاشورا، اسمش تحریفهای عاشورا است که می‏گوید هیچ تاریخی مثل کربلا روشن نیست و هیچ تاریخی هم مثل کربلا اینقدر دروغ به آن نبسته‏اند. دیروز یکی از شعرا تقریباً رئیس شعرای تهران می‏گفت گاهی وقتها یک کسی دروغ می‏گوید این دروغ را می‏نویسد یاد می‏گیرد وقتی توی جلسه‏ای می‏رود و می‏گوید دروغ او را می‏گوید یک چیزی هم از خودش روی آن می‏گذارد، همینطور یک وقت می‏بینی اُه! هر کسی یک شاخ و برگی… چی چی در آمد از کار.
«لعنة الله علی‏ الکاذبین» توی قرآن داریم خدا لعنت کند دروغگو را «ان الله لا یهدی من هو مسرف کذاب» دروغگو قابل هدایت نیست. حضرت علی (علیه السلام) به اینهایی که غلو می‏کنند نفرین کرد، فرمود اینقدر من را بالا نبرید چرا… گاهی وقتها ما می‏خواهیم حضرت زهرا (علیها السلام) را بالا بیاوریم حضرت مریم (علیها السلام) را… هزار تا مریم (علیها السلام) کنیز زهرا (علیها السلام) هستند! کی گفته کی گفته؟ مریم (علیها السلام) خودش یک خانمی است معصوم حالا شما می‏خواهید زهرا (علیها السلام) را بالا ببرید، ببر اما مریم (علیها السلام) را کوچک… تمام 124 هزار پیامبر غلام حلقه گوش… نوکر امام حسین (علیه السلام) هستند. دروغ است والله به 124 هزار پیامبر دروغ است، امام حسین (علیه السلام) را تجلیل کن، اما باقی پیامبران را… شما اگر خواسته باشی پشت سر یک پیش نماز، نماز بخوانی باید به همه اینهایی که توی صف هستند لگد بزنی؟

عزاداری به شیوه اهل بیت (ع)

ما گاهی وقتها فکر می‏کنیم هر چه بیشتر غلو بکنیم مبالغه بکنیم امام حسین (علیه السلام) راضی‏تر است. امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمود: «اللّهم انی بری من الغلات» خدایا شاهد باش من از اینهایی که چاپلوسند ناراحتم از دستشان. غلو نکنیم، بیخودی کسی را بالا نبریم، هر چیزی اندازه دارد. بابا امام حسین (علیه السلام) امام سوم است امام دوازدهم که نیست بعد از امام حسین (علیه السلام) 9 تا امام داریم ببینیم آنها چطور عزاداری کردند، هر جوری اهل بیت (علیهم السلام) عزاداری کردند، ما هم این رقمی عزاداری کنیم، عزاداری‌های ما بعضی‏هایشان گناه است، خیلی باید مواظب باشیم. کلمات کفرآمیز می‏گوئیم، واقعاً اگر جلوی این دروغها را نگیریم می‏گویند آقای قرائتی شما حدیثت را بخوان چکار داری با عزادارها. بگذار هر که هر چه می‏خواهد انجام بدهد می‏دانید چیه؟ حدیث داریم اگر بدعتی پیش آمد و کسی که اطلاع دارد داد نزند لعنت خدا بر آن عالم ساکت. لعنت خدا بر عالمی که بدعت خدا را می‏بیند ولی ساکت است باید آدم داد بزند، اگر هر ده سالی یک دروغ به روضه ببندند 1400 سال می‏شود 140 تا 10 سال، 140 تا دروغ اگر هر 10 سال یک دروغ به روضه کربلا ببندند 140 دروغ به کربلا بسته می‏شود باید انسان داد بزند، بابا اینطور نیست.
چرا مجالس عزای ما نباید عالم توی آن باشد من تقاضا می‏کنم بعنوان یک بچه، بعنوان یک شاگرد شما دست شما را… مراجع ما، علمای ما بروند روضه بخوانند قبلاً می‏خواندند الان هم بعضی‏هایشان می‏خوانند صرف اینکه فکر می‏کنیم ایشان ملاست، دیگر نباید بخواند، روضه را داده‏ایم به آدم‌هایی که سوادشان متوسط است یا ضعیف است هر که باسوادتر است فکر می‏کند روضه خواندن عیب است. آیت الله العظمی یثربی استاد امام خمینی (رحمة الله علیه) بود ایشان خودش روضه می‏خواند در کاشان، من بچه بودم می‏رفتم پای منبرش عمامه را برمی‏داشت حسابی روضه می‏خواند. بعضی از علمای نجف حسابی روضه می‏خواندند. شهدای محراب ما روضه می‏خواندند. آیت الله دستغیب روضه می‏خواند. آیت الله مدنی روضه می‏خواند حالا این روضه‏هایی که دیده‏ام چه اشکال دارد. آدمهای باسواد روضه بخوانند. (1-خواهش می‏کنم عزایزان را رها نکنید توی انتخابات می‏گوئیم یا الله رأی بدهید، توی بم می‏گوئیم یا الله کمک کنید، توی جبهه می‏گوئیم بسیجی بفرستید، توی عزاداری رهایشان می‏کنیم بروید در خانه آیت الله محل بگوئید آقا خواهش می‏کنم تو هم عقب ما بیا عالم از روضه جدا نشود اگر عالم جدا بشود روضه می‏شود بعلاوه نماز جماعت، بعلاوه علم، بعلاوه تقوا.)
من می‏خواهم یک چیز خطرناک برای شما بگویم زیادی گوش بدهید حرف خطرناکی است یکی از عضوهای مهم سیا، اخیراً بیرونش کردند کتابی نوشته که نقشه ما راجع به ایران و شیعه چیه. خیلی خواسته ایران و شیعه را بشکند دیده نمی‏شود. عاشورا داغ است آخرین نقشه این بود که گفتیم بیائید این داغی را نگه داریم اما توی آن را پوک بکنیم، یعنی پوست گردو را نگه داریم مغزش را… یعنی عزاداری ولی نماز کم‏رنگ، نوار باشد عالم نباشد، مداح باشد، دانشمند نباشد، البته مداح‏ها هم بعضی‏هایشان دانشمندند. حتماً گره بخورد، اگر نخ از سوزن جدا بشود همان می‏شود که آن مرد می‏گفت ای خدا کجایی که سرت را شانه کنم، چهارقد سرت کنم دید موسی (علیه السلام) آن شبانی را به راه بعد هم به موسی (علیه السلام) می‏گویند موسی! هر چه می‏خواهد بگوید بگوید. اصلاً حضرت موسی (علیه السلام) مبعوث شده که جلوی غلط را بگیرد، اگر یک شاعری… یک عوامی می‏گوید موسی‏ کجایی سرت را شانه کنم، خدا کجایی سرت را شانه کنم چه کنم، چه کنم، موسی (علیه السلام) می‏گوید این حرفها را نزن، خدا می‏گوید هیچی نگو یعنی چه؟ یعنی بعثت تو لغو، یعنی تو پیامبر هستی هر که هر چه می‏خواهد بگوید، معنایش این است که پس وجود تو بی‏خاصیت است.
ما باید جلوی انحرافات را بگیریم. یکی از راههایش این است که عزاداری‌ها همینطور که قدیم بوده الان هم در خیلی از شهرها هست، خیلی از علما هس… من الان عالمی را سراغ دارم که حسابی توی هیئتها می‏رود سینه می‏زند مؤسس حوزه علمیه قم آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری استاد امام (رحمة الله علیه) بود استاد مراجع تقلید بود ایشان خودش با عزادارها سینه می‏زد پا برهنه هم می‏شد سینه می‏زد به چه دلیل حالا که من استاد دانشگاه هستم دیگر نروم توی عزادارها من که آیت الله هستم دیگر نروم خواهش می‏کنم بزرگها بروند آنها هم روضه بخوانند از باقی مراجع هم که حالا… آنهایی که دست مراجع را می‏بوسم و تقاضا می‏کنم علمای درجه یک بروند حالا مراجع یک عده پیر هستند یا پیرند یا مریض‏اند، آنها حسابشان جداست، واقعاً نمی‏شود اما افراد ملایی هم داریم که خیلی هم پیر نیستند تقاضا کنید که آنها هم در دسته‏جات باشند.
 دوم: افرادی هم وقتی در آن حد نیستند) وقتی می‏خواهند روضه بخوانند از مقام معظم رهبری یاد بگیرند ایشان با بیانش فرمود آقایان از روی لهوف روضه بخوانید (از روی جلا العیون مثلاً بخوانید ایشان اسم لهوف آورد) خود ایشان هم لهوف را باز کرد توی نماز جمعه تهران که به عاشورا برخورد می‏کرد خودش… بابا ما روضه را از رو بخوانیم اصلاً کی گفته که ما از حفظ بخوانیم بعد هم آن وقت بعضی شهرها چقدر آبکی است ابرویت کمان است، قدت بلند است نمی‏دانم شکل‏ات خوشکل است، زشت است. می‏دانید شعرها نه سواد می‏خواهد هر کسی می‏تواند بگوید چقدر تو خوشکلی، قربانت بروم، دورت بگردم، خوب این نه علم می‏خواهد نه هنر شعرای قدیم کمپانی… شعرای قدیم یک شعرهایی می‏گفتند که ما خیلی باسواد می‏خواهیم که شعر بگویند ولی ابرویت قشنگ است، قدت قشنگ است خوب اینها نه سواد… این شعرها زشت است. یک کسی توی مناجات می‏گفت خدایا تو کجایی ما حال کنیم با تو این چه مناجاتی است آخر ما این همه دعا و مناجات داریم. این کارهای لوس‏بازی یعنی چه. آدم زشت است آخر شعر باید در شأن امام حسین (علیه السلام) باشد خدا برای اهل بیت آیه دارد. پیامبر (صلی الله علیه و آله) حدیث دارد امیرالمؤمنین (علیه السلام) حدیث دارد. تمام ائمه ما برای امام حسین (علیه السلام) حرف زده‏اند. خود امام حسین (علیه السلام) حرف زده، شعرها باید محتوا داشته باشد به هر حال ما… (عرض کنم به حضور جنابعالی که خیلی کار مقدسی داریم تمام انبیاء… حالا تمام نگوئیم بسیاری از انبیاء برای امام حسین (علیه السلام) گریه کردند تمام امامان ما برای امام حسین (علیه السلام) گریه کردند، یک قطره اشک برای امام حسین (علیه السلام) بهشت را بر انسان واجب می‏کند البته به شرطی که باقی کارها درست باشد.
 من می‏گویم یک سوئیچ یک ماشین را راه می‏اندازد، برای اینکه… به شرط اینکه ماشین موتورش خراب نباشد اگر ماشین سالم بود با یک سوئیچ راه می‏افتد انسانی که کارهایش درست است با یک قطره اشک پرواز می‏کند، هواپیمایی که درست است با یک خلبان می‏رود توی آسمان. اما اگر هواپیما خراب باشد 30 تا خلبان هم سوار بشوند نمی‏پرد. اشک انسان را به بهشت می‏برد به شرطی که باقی… من می‏گویم یک ذره گوگرد شهری را آتش می‏زند به شرطی که شهر بنزینی باشد، شهر خیس را 2 کیلو گوگرد بزنی روشن نمی‏شود. اگر ما تقوا داشته باشیم که خیلی‏ها دارند انصافاً هر چه هم داریم از یا حسین، یا حسین داریم نمی‏خواهم بگویم جلوی عزداریها را بگیرید همینطوری که هست بگذارید باشد فقط این عزاداری مقدس را این شیرینی گو را مگس روی آن ننشیند و ما مگس روی آن می‏نشانیم و بخشی از خرافات را انشاء الله در جلسه بعد خواهم گفت.
 «والسلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته»