موعظه كرد، مثل اين است كه ما را
از خودش دانسته و از سرِ دلسوزى ما را نصيحت كرده است.
من شما طلاب و فضلاى عزيز را دوست دارم كه نصيحت مىكنم. مانند پدرى كه به فرزندش علاقهمند است.
1 - شناخت حق تعالى
يا اَباذَرْ! اُعْبُدُ اللهَ كَاَنَّكَ تَراهُ فَاِنْ كُنْتَ لا تَراهُ فَاِنَّهُ يراكَ. وَاعْلَمْ اِنَّ اَوَّلَ عِبادَةِ اللهِ اَلْمَعْرِفَةُ بِهِ، فَهُوَ الْاَوَّلُ قَبْلَ كُلِّ شَىْءٍ، فَلا شَىْءَ قَبْلَهُ وَالْفَرْدُ فَلا ثانِىَ لَهُ، وَالْباقِىُ لا اِلى غايَةٍ، فاطِرُ السَّماواتِ وَالْاَرْضِ وَما فيهِما وَ ما بَيْنَهُما مِنْ شَىْءٍ وَ هُوَ اَللَطيفُ اَلْخَبيرُ وَ هُوَ عَلي كُلِّ شَىْءٍ قَديرٍ.
اى ابوذر! خدا را آنگونه عبادت كن كه گويا او را مىبينى. اگر تو او را نمىبينى، او تو را مىبيند. بدان كه سرآغاز عبادت و خداپرستى، معرفت است. او قبل از هر چيز، (اول) است و چيزى پيش از او نبوده است. او يكتايى است كه دومى ندارد. پايندهاى است كه نهايت ندارد. آسمانها و زمين و آنچه در آنهاست، پديد آمده از قدرت اوست. و او آگاه و تواناست.
گرچه خدا به چشم ظاهرى ديده نمىشود، امّا با چشم باطن ديده مىشود همانطور كه امام حسين (ع) فرمودند:«عَمِيَتْ عَيْنٌ لا تَراكَ» «كور باد چشمى كه ترا نبيند»، و على (ع) فرمودند: خدا به