- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل سنت
- کتابخانه تصویری (اهل سنت)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل سنت
- کتابخانه تصویری (اهل سنت)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
|
||||
| نام کتاب : BOK29721 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 316 | ||||
|
اللهِ عَزَّوَجَلَّ فَاِنَّهُ ذَكرٌ لَكَ فِى السَّماءِ وَ نُورٌ لَكَ فِى الاَرضِ.
عرض كردم: يا رسول الله! مرا بيشتر نصيحت فرما. فرمودند: بر تو باد كه قرآن بخوانى و ياد خدا باش و ذكر بگو.
روايت داريم كه امام صادق (ع) فرمودند:«وَ ذِكرُ اللهِ عَلى كُلِّ حالٍ لَيسَ سُبحانَ اللهِ وَالحَمدُ لِلّه وَالحَمدُ لِلّهِ وَ لكِن عِندَما حَرَّمَ اللهُ عَلَيهِ فَيَدعُهُ»[1] ذكر خدا به اين نيست كه انسان همه‌اش سبحان الله و يا الحمدلله بگويد بلكه ذكر خدا به اين است كه انسان در هر امرى كه حرام است به ياد خدا باشد و آن را رها كند. اگر ياد خدا باشى و قرآن بخوانى، باعث آن مى‌شود كه اهل آسمان نيز به ياد تو باشند. روايت داريم كه هر منزلى كه در آنجا قرائت قرآن شود، براى اهل آسمان نورافشانى مى‌كند. امام صادق (ع) فرمود:«يضيئُ لِاَهلِ السَّماءِ كَما يضيئُ الكَوكَبُ الدُرى لِاَهلِ الأَرضِ»[2] خانه‌اى كه در آن قرآن خوانده شود، براى اهل آسمان مى‌درخشد همانطورى كه ستارگان براى اهل زمين مى‌درخشند.
تأثير فهميدن اهل آسمان از تلاوت قرآن ما چيست؟ روايت داريم كه هرگاه ملائكه آسمان ياد شما كنند، براى شما طلب مغفرت و رحمت و علو درجه مى‌كنند و مى‌گويند: خدايا! اين بنده را
[1] - وسائل الشيعه، ج 6، ص 298. P [2] - وسائل الشيعه، ج 4، ص 324.P ـ |
||||
| نام کتاب : BOK29721 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 316 | ||||
|
www.eShia.ir