لطف نيست:«از جمله اهم امور نزد خداوند اين است كه تمام انسانها هدايت شده و مسير عبوديت را در پيش گيرند،و اين امر مهم با جدايى و فتنه انگيزى كه منجر به اختلافات مىشود محقق نمىشود؛لذاست كه اصلاح ذات البين از جمله امورى است كه موجب تحقق خواسته مهم الهى مىشود و اين خصوصيت در نماز و روزه يافتن نمىشود.»[1]
همچنين روزهدار بايد در اين ماه به ياد همسايگان خود باشد و با حسن همجوارى و كمكهاى بىدريغ خود،رابطه خود را با آنان نيرومندتر و مستحكمتر سازد.اميرمؤمنان در وصيت خود در اين باره سخنى دارند كه آن را به سخن رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم مستند فرمودهاند:«الله الله في جيرانكُم فإنّهم وصيةُ نَبيكُم ما زال بوصي بهِم حتّي ظننّا اَنّه سيوَرُّثهم»[2]خدا را خدا را نسبت به حقوق همسايگانتان در نظر داشته باشيد كه سفارش شده پيامبر شمايند.پيوسته درباره آنان سفارش مىفرمود.چندان كه گمان برديم براى آنان ارث معين خواهد نمود.[3]«و أن تُخَلِّصَ أموالَنا مِنَ التَّبَعاتِ و أن نُطَهِّرَنا بإخراجِ الزّكوات»؛و داراييهايمان را از مظالم و انچه از راه ظلم و ستم به دست آمده خالص و پاك گردانيم و آنها را با بيرون كردن زكات آنها پاك كنيم.«و أن نُراجِعَ مَن هاجَرنَا و أن نُنصِفَ