پيامبر(ص) با اين مضمون كه ما انبيا از خويش ارثى باقى نمىگذاريم، ادعا نمود آنچه از پيامبر اكرم(ص) باقى مانده، متعلق به تمامى مسلمين است.
فاطمه در مقام دفاع از حق مسلم خويش دو گونه عمل نمود. ابتدا افرادى را به عنوان شاهد معرفى نمود كه گواهى دهند پيامبر(ص) در زمان حيات خويش فدك را به او بخشيده است و در نتيجه فدك چيزى نبوده كه به صورت ارث به او رسيده باشد. در مرحله بعد حضرت خطبهاى را در مسجد پيامبر(ص) ايراد نمود كه همانگونه كه قبلاً نيز ذكر شد، حاوى مطالب عميق در توحيد و رسالت و امامت است. در اين خطبه كه در نهايت فصاحت و بلاغت ايراد گرديده است، بطلان ادعاى ابابكر را ثابت نمود. فاطمه بهابوبكر خطاب نمود كه چگونه خلاف كتاب خدا سخن مىگويى؟! سپس حضرت به شواهدى از آيات قرآن اشاره نمود كه در آنها سليمان، وارث داود ذكر گرديده و يا زكريا از خداوند تقاضاى فرزندى را مىنمايد كه وارث او و وارث آل يعقوب باشد. از استدلال فاطمه(عليها السلام) به نيكى اثبات مىگردد بر فرض كه فدك در زمان حيات پيامبر به فاطمه(عليها السلام) بخشيده نشده باشد، پس از پيامبر به او به ارث مىرسد و در اين صورت باز هم مالك آن فاطمه است و ادعاى اينكه پيامبران از خويش ارث باقى نمىگذارند، ادعايى است خلاف حقيقت، و نسبت دادن اين كلام به پيامبر اكرم(ص) امرى است دروغ؛ چرا كه