12 - فاطمه كوثر زلال و جوشان قرآن است. چونكه هر كس به در خانه او مراجعه كرد و به او توسل جست نااميد برنگشت. سند بزرگ اين فضيلت آيه مباركه وَ يُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى حُبِّهِ مِسْكينًا وَ يَتيمًا وَ أَسيرًا مىباشد، عموم راويان شيعه و سنى شأن نزولى براى اين آيه نقل كردهاند كه حضرت زهرا(عليها السلام) و اهل بيت طبق نذرى كه كرده بودند، سه روز را روزه گرفتند. در حالىكه خود نيازمند بودند و على(ع) سه من جو جهت افطار قرض نمود. هنگام افطار سائلى بر در خانه آمد و اظهار نياز كرد، حضرت فاطمه(عليها السلام) و اهل خانه، مسكين را بر خود مقدم و سهم خودشان را انفاق كردند و خود با آب افطار نمودند، روز دوم هم موقع افطار يتيمى بر در خانه آمد و باز هم غذاى خود را به او بخشيدند و با آب افطار نمودند و روز سوم هم اسير موقع افطار بر در خانه آمد و آن روز هم ايثار كردند و غذاى خود را انفاق نمودند و سوره دهر در شأن فضيلت اهل بيت نازل شد.[1]
13 - فاطمه كوثر بىكرانى است كه بقية السّلف انبياء و اولياء الهى امام زمان(عج) از آن خير فراوان بهرهها برده و با وجود آنكه ايشان خود بهترين و كاملترين الگو براى رهپويان حق مىباشند ولى در كلامى نورانى مادر خود را به عنوان عالىترين اسوه عملى معرفى مىفرمايد: «قالَ المَهدي(ع) اِنَّ فِى اِبنَةِ رَسوُلِ الله لِى اُسوَةٌ حَسَنَةٌ»[2]