اكنون كه چنين است براى پروردگارت نماز بخوان و قربانى كن.
اين كوثر و خير كثير و نعمت بزرگ، شكرانه عظيم هم لازم دارد و لذا فقط براى پروردگار خودت و منعم اين نعمت شكرگزار باش و در عمل هم نماز بخوان و سر به سجده شكر بگذار و هم خونى بريز و شتر قربانى كن.
فاء در فَصَلِّ، فاء تفريع است پس به خاطر اعطاء كوثر و عطيه الهى هم برترين عبادت را كه نماز باشد بجاآور و هم بزرگترين قربانى كه نحر شتر باشد انجام بده.
لِرَبِّكَ يعنى: مربى اين كوثر رب توست. فاطمه را خدا تربيت كرده پس بخشنده و تربيت كننده اين عطيه، همان رب توست پس عبادت و قربانى را فقط براى او انجام بده. روش بزرگان اين نيست اگر به كسى چيزى مىدهند در مقابل از او چيزى بخواهند اين از اشخاص بزرگ و كريم صحيح نيست تا چه رسد به خداوندى كه خالق كريم و كريمان است اما سؤال اين است اين دأب و روش بزرگان چرا در اين سوره مراعات نشد و خداوند متعال در مقابل اعطاء كوثر قرآن، به پيامبرش دستور مىدهد كه دو كار را انجام بدهد، هم نماز بخواند و هم خونى بريزد. اين دلالت ديگر بر عظمت آن عطيه الهى يعنى كوثر دارد.