در روايات خواندهايم: با كسانى رفتوآمد كنيد كه چهره آنها شما را به ياد خدا بيندازد، زهراى اطهر(عليها السلام) چنان نورانى بود كه نه تنها گفتار و رفتارش ديگران را به سمت خدا سوق مىداد بلكه حتى چادرش نيز موجب اسلام آوردن كافران مىشد.
امام على(ع) گاه آنچنان در تنگدستى واقع مىشد كه مجبور مىگشت از ثروتمندان يهودى قرض نمايد. يكبار كه از يك فرد يهودى تقاضاى قرض نمود او در مقابل چيزى طلب كرد تا به عنوان گرو پيش خويش نگه دارد، امام نيز چادر همسرش حضرت زهرا (عليها السلام) را به او داد. شب هنگام، وقتى كه همسر مرد يهودى نور چادر را ديد شگفتزده شوهرش را خبر كرد. و هر دو، حيرتزده بستگان خويش را به منزل آوردند تا حادثه را با چشم خويش بنگرند، آنها نيز پس از مشاهده اين كرامت زهرايى، همگى كه حدود هشتاد نفر بودند، اسلام آوردند.[1]