يكى، دو يا سه بار از من روى برگرداند، سپس رو كرد به من و فرمود: اين آيه درباره رفتار تو و بستگانت و فرزندانت نيست، تو از منى و من از تو؛ اين آيه درباره آنهاست كه بىمهرانه و با خشونت و از راه گردنكشى با من برخورد كردهاند.
تو با واژه«اى پدر» با من سخن بگو، كه دل را بهتر زنده مىكند و خدا را بيشتر خشنود مىسازد.[1]
سوم: فاطمه(عليها السلام) و ولايت
قالت فاطمة(عليها السلام): «اِنّ السّعيدَ حَقُّ السَّعيدِ مَن اَحَبَّ عَلِياً فِى حَياتِهِ وَ بَعدَ مَوتِهِ.»[2]
سعادتمند راستين كسى است كه على(ع) را در زندگى و پس از مرگ او دوست بدارد.