نام کتاب : BOK29725 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 127
{a وَ لا تَلْبِس الحَرامَ a}و از حرام نپوشيد.{a وَ لا تَأْخُذْ مِنْ الحَرامِ a}چيزى از حرام برنداريد.{a وَ لا تَعْصِ الله a}و گناه و معصيت نكن.{a لِاَنَّ اللهَ تَعالي يَقُولُ لِابليسَ a}{/«وَ اسْتَفْزِزْ مَنِ اسْتَطَعْتَ مِنْهُمْ بِصَوْتِكَ وَاَجْلِبْ عَلَيْهِمْ بِخَيْلِكَ وَ رَجِلِكَ»[1]/}خدا به ابليس فرمود:تلاش كن و با لشگرهايت بنى آدم را صدا بزن و بطرف خود جلب كن.{a وَ شارِكْهُمْ فِي الْاَمْوالِ وَ الْاَوْلادِ a}
و در مال و اولادشان با آنها شريك شو.{a وَعِدِْهُمْ a}به آنها وعده بده.{/«وَ ما يَعِدُهُمُ الشَّيْطانُ اِلّا غُرُوراً»[2]/}بدانيد وعدههايى كه شيطان مىدهد همهاش فريب است.شيطان انسان را به طرف دنيا طلبى مىكشاند.او مى گويد از بيت المال بردار و بخور بعداً خدا كريم است و توبه مىكنى.ولى اى انسان مؤمن چرا گول خوردى و مال و جان طيب و طاهر را به حرام آلوده كردى؟آيا با توبه حالت اوليه براى تو به وجود مى آيد.چرا به آن چه كه خدا به تو داده،راضى نيستى شعرى است منسوب به اميرالمؤمنين على(عليه السلام) كه فرمودند:
رَضينا قِسْمَةَ الجَبّارِ فينا لَنا عِلْمٌ وَ للِاَعْداءِ مالٌ فَاِنَّ المالَ يَفني عَنْ قَريبٍ فَاِنَّ العِلْمَ باقٍ لا يَزالُ[3]
ما راضى هستيم كه حضرت حق تقسيم كرد و ما علم داريم و مال،از آن دشمنان است،به درستى كه مال به زودى از بين مىرود ولى علم دائماً باقى مىماند.
خواجه نصير مى گويد:وقتى شرح ارشادات را نوشتم به من خيلى