مىدهند يا عهدى مىبندند،وفا دارند.{a وَ اِذا اَسائُوا اِسْتَغْفَرُوا a}اگر گناهى از آنها سر بزند،استغفار مىكنند.وَ اِذا{a اَحْسَنُوا اِسْتَبْشَرُوا a}هرگاه خدمت و احسانى كنند،خوشحال مىشوند.{/«وَ اِذا خاطَبَهُمُ الجاهِلُونَ قالُواْ سَلامًا»[1]/}و اگر افراد جاهل در مقابل آنها قرار گيرند،هميشه با سلام و درود با آنان برخورد مىكنند.{/«وَ اِذا مَرُّواْ بِاللَّغْوِ مَرُّواْ كِرَامًا»[2]/}اگر به كارهاى لغو و بيهوده مواجه شوند با بزرگوارى رد مىشوند.هر كس اين اوصاف را داشته باشد،داراى سجاياى اخلاقى است و از صابران است.
ما روحانيون كه زمامدار مسائل دينى مردم هستيم بايد بيشترمواظبت كنيم.با مردم خوش برخورد باشيم.به كسى جسارت نكنيم.پر حوصله باشيم و با روى باز به سؤالات مردم پاسخ دهيم.
از كارهايى كه در شأن ما نيست،پرهيز كنيم.مؤمن،دنبال رفتار و كارهاى لغو و بيهوده نمى رود.{/«وَ الَّذينَ يَبيتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّداً وَ قِياماً»[3]/}صابران كسانى هستند كه براى خدا شب زنده دارى مىكنند سجده مىروند و عبادت مىنمايند.
آقايان طلاب مبادا شبها بخوابيد و از نماز و دعا و راز و نياز و تلاوت قرآن و عبادت در شب غافل شويد.بايد بناى شما بر اين باشد كه مقدارى از شب را با خداى خود صحبت كنيد.هر وقت كه حالتان مساعدت دارد،در جاى خلوت با پروردگار گفتگو كنيد.اگر مقيد باشيد به عبادت در شب،آنگاه خواهيد فهميد كه چقدربه درد شما