مىخواهد در دنيا خوش گذرانى كند،هر جايى كه دوست دارد برود،هر لذتى كه دوست دارد ببرد،چنانچه از راه حلال باشد اشكال ندارد اما بايد بداند كه از لذتهاى آخرتش كم مى شود پس بنابراين انسان بايد فكرش را بكند كه در كجا نياز دارد اگر در آخرت نياز ندارد همه لذتها را در اين دنيا قرار بدهد خداوند فرمود:{/«وَ مَنْ كانَ يُريدُ حَرْثَ الدُّنْيا نُؤْتِهِ مِنها وَ ما لَهُ فِي الآخِرَةِ مِنْ نَصيبٍ»[1]/}هر كس تنها حاصل كشت دنيا را بخواهد او را هم از آن نصيب مى كنيم ولى در آخرت نصيبى نخواهد يافت.
عزيزان اگر آخرت را دوست داريد از دنيا دست بكشيد و به آن چه كه خدا به شما داده راضى باشيد و شكر خدا را به جا آوريد و بگوييد{a اَلّلهُمَّ ارْزُقْنا الكِفافَ a}.
11-بينش پيغمبران
{a يَابْنَ مَسعُود كُلُّ هذا مِنْهُم يُبْغِضُونَ ما اَبْغَضَ الله a}تصور نكنيد انبياء از روى اكراه و جبر از دنيا دست كشيده اند فكر نكنيد جبر روزگار و وضع دنيا آنها را آن طورى كرد بلكه دنيا را نمى خواستند چون رضايشان به خاطر رضاى خدا و بغضشان به خاطر بغض خدا بود يعنى هر آن چه كه خدا دوست داشت آنها هم دوست داشتند و هر چه را كه خدا مبغوض داشت آنها هم مبغوض مىداشتند.آنها كه از مردم چيزى كمتر نداشتند بهترين عقل و تدبير را داشتند و نيروى بدنى قوى داشتند.
روايت داريم نيروى بدنى آنها برابر با چهل مرد است با اين حال