رفتارمان منظم باشد اعمالمان را محاسبه كنيم كه چقدر براى خداست و چه مقدار براى دنياست نيت الهى كنيم بعد وارد كارها شويم براى خدا كارها را انجام دهيم و بر او توكل نمائيم.در هيچ كارى خدا را فراموش نكنيم موقع انجام كارها ببينيم خدا راضى است يا خير اگر راضى است دنبال كارها برويد در غير اين صورت مشكل خواهيم داشت.
{a يَابْنَ مَسعُود مَثَلُهُم مَثَلُ الدَّفْلى زَهْرَتُها حَسَنَة وَ طَعْمُها مُرٌّ مِنْ كَلامِهِم الحِكْمَةِ وَ اَعْمالُهُم داءٌ لا يَقْبَلُ الدَّواءَ a}رسول اكرم(ص) فرمودند:مَثل اينها مَثل گياه دفلى است كه ظاهرش فريبنده ولى باطنش تلخ و ناراحت كننده است گلش زيبا است اما خاصيت دارويى ندارد.
حضرت مى فرمايند:اين افراد زبانشان بسيار خوش است اما باطنشان خراب است كلامشان زيباست ولى عملشان درد است كه دوا نيز قبول نمى كند يعنى نصيحت پذير نيستند و موعظه هم در آنها اثر نمى كند.خداوند مى فرمايد:{/«اَفَلا يَتَدَبَّرُونَ القُرآنَ اَمْ عَلي قُلُوبٍ اَقْفالُها»[1]/}آيا منافقان در آيات قرآن تفكر نمى كنند يا بر دلهايشان قفلهاى جهل و نفاق زده شده است.
ما بايد روش پيغمبر اكرم(ص) را دنبال كنيم آن حضرت به آيات قرآن استدلال مىكنند ما هم بايد خود را موظف كنيم كه به آيات الهى استدلال كنيم.عزيزان منبر خود را با قرآن پر محتوا كنيد هم چنان كه جناب فضّه خادمه حضرت زهرا(عليها السلام) بيست سال با قرآن صحبت مىكرد.