{a يَابْنَ مَسعُود ما يُغْني مَنْ يَتَنَعَّمُ فِي الدُّنْيا اِذا اَخْلَدَ فِي النّارِ a}لذتهاى دنيا براى كسانى كه دنبال آن رفتند در آخرت چه كارى مىتواند بكند و چه ارزشى براى آنها دارد اگر كسى تا آخر عمرش غرق در لذت و كمال نعمت باشد ولى به او بگويند پايان كارت عذاب الهى است تمام آن لذايذ بى فايده است خداوند مى فرمايد:{/«يُوَدُّ اَحَدُهُم لَوْ يُعَمَّرُ اَلْفَ سَنَةٍ وَ ما هُوَ بِمُزَحْزِحِهِ مِنَ العَذابِ اَنْ يُعَمَّرَ وَ اللهُ بَصيرٌ بِما يَعْمَلُون»[1]/}هر يك از يهوديان آرزوى هزار سال عمر مىكنند و اگر به آرزويشان هم برسند عمر هزار سال نيز آنها را از عذاب خدا نجات نمى دهد وقتى بناست خدا كسى را عذاب كند هزار سال عمر با لذتهايش هم ارزش ندارد بنابراين آنچه مهم است عاقبت بخيرى است لذا رسول اكرم(ص) به ابن مسعود فرمودند:چه چيزى بى نياز مى كند كسى را كه از لذتهاى دنيا بهره مند است ولى عاقبت كار در آتش جهنم باشد.
{/«يَعْلَمُونَ ظاهِراً مِنَ الحَيوةِ الدُّنْيا وَ هُمْ عَنِ الآخِرَةِ هُمْ غافِلُونَ»[2]/}خدا مى فرمايد:بندگان من آنچه را مىدانند ظاهر دنيا است و از آخرت غافلند.كلمه هم تكرار شده به جهت اهميت قضيه است كه اى انسان حواست را جمع كن.
14-دنياپرستان
{a يَبْنُونَ الدُّور وَ يُشَيِّدُونَ القُصُور a}خانه ها و قصرها را بنا مىكنند اما فكر خانه آخرت نيستند روايت داريم كه حضرت فرمود: هَلْ بَنَيْتُم