خون دارد نجس و بقيه آن پاك است، پس اگر به بيرون دهان يا بينى برسد، مقدارى را كه انسان يقين دارد جاى نجس اخلاط به آن رسيده نجس است و محلى را كه شك دارد جاى نجس به آن رسيده يا نه پاك مىباشد.
- {aمسأله 134 - a}اگر آفتابهاى را كه ته آن سوراخ است روى زمين نجس بگذارند چنانچه آب طورى زير آن جمع گردد و تدافع بين آب آفتابه وآب زير آن نباشد كه با آب آفتابه يكى حساب شود، آب آفتابه نجس مىشود، و اگر آب بر زمين جارى شود يا فرو رود، در صورتى كه سوراخ آن هم به زمين نجس متصل باشد، نجس نمىشود و اگر سوراخ آن به زمين نجس متّصل نباشد و آب زير آفتابه هم با آب داخل آن يكى حساب نشود باز آب آفتابه نجس نمىشود.
- {aمسأله 135 - a}اگر چيزى داخل بدن شود و به نجاست برسد، در صورتى كه بعد از بيرون آمدن آلوده بنجاست نباشد پاك است، پس اگر اسباب اماله يا آب آن در مخرج غائط وارد شود، يا سوزن وچاقو مانند اينها در بدن فرو رود و بعد از بيرون آمدن، بنجاست آلوده نباشد نجس نيست و همچنين است آب دهان و بينى اگر در داخل بخون برسد و بعد از بيرون آمدن بخون آلوده نباشد.
احكام نجاسات
- {aمسأله 136 - a}نجس كردن خط و ورق قرآن حرام است و اگر نجس شود بايد فوراً آن را آب بكشند.
- {aمسأله 137 - a}اگر جلد قرآن نجس شود در صورتى كه بىاحترامى به قرآن باشد، بايد آن را آب بكشند.
- {aمسأله 138 - a}گذاشتن قرآن روى عين نجس مانند خون و مردار، اگرچه آن عين نجس خشك باشد، حرام است و برداشتن قرآن از روى آن واجب مىباشد.
- {aمسأله 139 - a}نوشتن قرآن با مركّب نجس اگرچه يك حرف آن باشد حرام است، و اگر نوشته شود بايد آن را آب بكشند، يا به واسطه تراشيدن ومانند آن كارى كنند كه از بين برود. ـ