- {aمسأله 185 - a}پاك شدن كفپا و ته كفش نجس، به واسطه راه رفتن روى آسفالت و روى زمينى كه با چوب فرش شده محل اشكال است.
- {aمسأله 186 - a}براى پاك شدن كف پا و ته كفش بهتر است پانزده قدم يا بيشتر راهبروند، اگرچه به كمتر از پانزده قدم يا ماليدن پا به زمين، نجاست برطرف شود.
- {aمسأله 187 - a}لازم نيست كف پا و ته كفش نجس تر باشد بلكه اگر خشك هم باشد براه رفتن پاك مىشود.
- {aمسأله 188 - a}بعد از آن كه كف پا يا ته كفش نجس براه رفتن پاك شد، مقدارى از اطراف آن هم كه معمولاً به گل آلوده مىشود اگر زمين يا خاك به آن اطراف برسد پاك مىگردد.
- {aمسأله 189 - a}كسى كه با دست و زانو راه مىرود، اگر كف دست يا زانوى او نجس شود با راه رفتن پاك مىشود و همچنين است ته عصا، و ته پاى مصنوعى ونعل چهارپايان و چرخ اتومبيل و درشكه و مانند اينها.
- {aمسأله 190 - a}اگر بعد از راه رفتن، بو يا رنگ يا ذرههاى كوچكى از نجاست كه ديده نمىشود، در كف پا يا ته كفش بماند اشكال ندارد اگرچه احتياط مستحب آن است به قدرى راه برود كه آنها برطرف شوند.
- {aمسأله 191 - a}توى كفش و مقدارى از كف پا كه بزمين نمىرسد، به واسطه راه رفتن پاك نمىشود و پاك شدن جوراب به واسطه راه رفتن محل اشكال است.
3 - آفتاب
- {aمسأله 192 - a}آفتاب زمين و ساختمان و چيزهائى كه مانند درب و پنجره، در ساختمان به كار برده شده و همچنين ميخى را كه به ديوار كوبيدهاند با پنج شرط پاك مىكند: {aاوّلa} آن كه چيز نجس به طورى تر باشد، كه اگر چيز ديگرى به آن برسد تر شود، پس اگر خشك باشد بايد به وسيلهاى آن را تر كنند تا آفتاب خشك كند، {aدومa} آن كه اگر عين نجاست در آن چيز باشد پيش از تابيدن آفتاب آن را برطرف كند، {aسومa} آن كه چيزى از تابيدن آفتاب جلوگيرى نكند، پس اگر آفتاب از پشت پرده يا ابر و مانند