- {aمسأله 299 - a}اگر انسان شك كند كه باعضاى وضوى او چيزى چسبيده يا نه چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد مثل آن كه بعد از گل كارى شك كند گل به دست او چسبيده يا نه بايد وارسى كند يا به قدرى دست بمالد كه اطمينان پيدا كند كه اگر بوده برطرف شده يا آب بزير آن رسيده است.
- {aمسأله 300 - a}جايى را كه بايد شست ومسح كرد هرقدر چرك باشد، اگر چرك آن مانع از رسيدن آب به بدن نباشد اشكالى ندارد، و همچنين است اگر بعد از گچ كارى و مانند آن چيز سفيدى كه جلوگيرى از رسيدن آب به پوست نمىنمايد بر دست بماند، ولى اگر شك كند كه با بودن آنها آب به بدن مىرسد يا نه، بايد آنها را برطرف كند.
- {aمسأله 301 - a}اگر پيش از وضو بداند كه در بعضى از اعضاء وضو مانعى از رسيدن آب هست و بعد از وضو شك كند كه در موقع وضو آب را به آنجا رسانده يا نه، وضوى او صحيح است مگر آن كه بداند در حال وضو التفات به مانع نداشته كه در اين صورت وضو را اعاده كند.
- {aمسأله 302 - a}اگر در بعضى از اعضاء وضو مانعى باشد كه گاهى آب بخودى خود زير آن مىرسد وگاهى نمىرسد وانسان بعد از وضو شك كند كه آب زير آن رسيده يا نه، چنانچه بداند موقع وضو ملتفت رسيدن آب بزير آن نبوده، احتياط واجب آن است كه دوباره وضو بگيرد.
- {aمسأله 303 - a}اگر بعد از وضو چيزى كه مانع از رسيدن آب است در اعضاء وضو ببيند ونداند موقع وضو بوده يا بعد پيدا شده، وضوى او صحيح است.
- {aمسأله 304 - a}اگر بعد از وضو شك كند چيزى كه مانع رسيدن آب است در اعضاء وضو بوده يا نه، وضو صحيح است.
احكام وضو
- {aمسأله 305 - a}كسى كه در كارهاى وضو و شرائط آن مثل پاك بودن آب و غصبى نبودن آن خيلى شك مىكند، بايد به شكّ خود اعتنا نكند.