نام کتاب : BOK29763 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 521
نكرده و يا غروب نكرده، آيا لازم است بر اونمازهايى كه از او فوت شده، بطور اداء يا قضاء يا به قصد ما فى الذمّه بجاآورد؟
احتياط آن است كه نمازها را به قصد ما فىالذمّه اعمّ از قضاء و يا اداء بجا آورد گرچه مىتواند به نيّت اداء نماز را بخواند.
- {aمسأله 2929 - a}اگر كسى با هواپيما مسافرت كرد وخواست نماز خود را در هوا بخواند، چنانچه بتواند نماز را رو به قبله و با ديگر شرائط بجا آورد، نماز او صحيح است. و اگر نتواند در هوا نماز را رو به قبله بجا آورد، اگر وقت نماز به اندازهاى وسعت دارد كه پس از پياده شدن مىتواند نماز را رو به قبله بجا آورد، در اين صورت نماز خواندن در هواپيما صحيح نيست و اگر وقت نماز تنگ شده باشد وتا موقع پياده شدن وقت آن تمام مىشود واجب است نماز را در هواپيما به آن طرفى كه علم دارد قبله در آن طرف باشد بجا آورد و اگر علم نداشته باشد به هر طرفى كه گمان دارد قبله باشد نماز را بخواند و اگر گمان هم نداشته باشد، مىتواند به هر طرفى كه بخواهد نماز را بخواند اگرچه احتياط مستحبّ آن است كه در چنين حال به چهار طرف نماز بخواند و اگر اصلاً متمكّن از خواندن نماز در هوا بسوى قبله نمىباشد، اين شرط از او ساقط است.
- {aمسأله 2930 - a}اگر كسى هواپيمايى سوار شود كه سرعت حركت آن يك برابر سرعت حركت زمين بوده باشد مانند سفينههاى فضايى و از طرف شرق به سوىغرب حركت كند ومدّتى به دور زمين بگردد، احتياط واجب آن است كه در هر بيست وچهار ساعت نمازهاى پنجگانه خود را بجا آورد.
واما گرفتن روزه ظاهر اين است كه واجب نباشد چون اگر مسافرت در شب شروع شده باشد، واضح است كه شب روزه ندارد.
و اگر در روز شروع شده است، دليلى بر وجوب گرفتن روزه در چنين فرضى نداريم.
و اگر سرعت حركت هواپيما دو برابر سرعت حركت زمين بوده باشد، يعنى در هر دوازده ساعت يكبار دور زمين مىگردد، در فرض اين كه از شرق بغرب حركت
نام کتاب : BOK29763 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 521