- {aمسأله 351 - a}به دو چيز انسان جنب مىشود: {aاوّل a}- جماع، {aدوم a}- بيرون آمدن منى، چه در خواب باشد يا بيدارى، كم باشد يا زياد، با شهوت باشد يا بىشهوت، با اختيار باشد يا بىاختيار.
- {aمسأله 352 - a}اگر رطوبتى از انسان خارج شود و نداند منى است يا بول يا غير اينها، چنانچه با شهوت و جستن بيرون آمده و از بيرون آمدن آن، بدن سست شده، آن رطوبت حكم منى دارد و اگر هيچ يك از اين سه نشانه يا بعضى از اينها را نداشته باشد، حكم منى ندارد ولى در مريض لازم نيست آن آب با جستن بيرون آمده باشد، بلكه اگر با شهوت بيرون آيد و در موقع بيرون آمدن بدن سست شود، در حكم منى است.
- {aمسأله 353 - a}اگر از مردى كه مريض نيست آبى بيرون آيد كه يكى از سه نشانهاى را كه در مسأله پيش گفته شد داشته باشد و نداند نشانههاى ديگر را داشته يا نه، چنانچه استبراء از بول نكرده باشد و وضو هم داشته اگر رطوبت خارج شود وضو لازم است و اگر وضو نداشته باز غسل لازم نيست و چنانچه استبراء از بول نموده باشد با داشتن وضو چيزى براى او لازم نيست و با نداشتن وضو تنها اكتفا بوضوء مىشود امّا اگر استبراء كرده و يقين دارد رطوبتى كه از او خارج شده يا بول است يا منى بايد احتياط كند بجمع بين غسل و وضو.
- {aمسأله 354 - a}مستحبّ است انسان بعد از بيرون آمدن منى بول كند، و اگر بول نكند و بعد از غسل رطوبتى از او بيرون آيد كه نداند منى است يا رطوبت ديگر، حكم منى دارد.