- {aمسأله 2 - a}تقليد در احكام، عمل كردن به دستور مجتهد است، و از مجتهدى بايد تقليد كرد كه مرد وبالغ وعاقل وشيعه دوازده امامى وحلال زاده و زنده وعادل باشد، وعادل كسى است كه داراى ملكهء عدالت باشد، وكارهائى كه بر او واجب است بجا آورد، وكارهائى را كه بر او حرام است ترك كند، كه اگر از اهل محل يا همسايگان او يا كسانى كه با او معاشرت دارند حال او را بپرسند، خوبى اور ا تصديق نمايند، و نيز مجتهدى كه انسان از او تقليد مىكند بهتر آن است كه اعلم باشد، يعنى در فهميدن حكم خدا از تمام مجتهدهاى زمان خود استادتر باشد و در صورتى كه اعلميّت مجتهدى احراز شود واجب است از او تقليد كند؛ گرچه احراز اعلميّت مشكل است و اما در صورتى كه بين اعلم و غير اعلم اختلاف فتوائىنباشد در مسائلى كه با هم اتفاق دارند مىتوان از غير اعلم تقليد نمود.
- {aمسأله 3 - a}مجتهد واعلم را از سه راه مىتوان شناخت: {aاوّلa} آن كه خود انسان يقين كند، مثل آن كه از اهل علم باشد وبتواند مجتهد واعلم را بشناسد، {aدومa} آن كه دو نفر عالم عادل، كه مىتوانند مجتهد و اعلم را تشخيص دهند، مجتهد يا اعلم بودن كسى را تصديق كنند، به شرط آن كه دو نفر عالم عادل ديگر با گفته آنان مخالفت ننمايند، {aسومa} آن كه عدهاى از اهل علم كه مىتوانند مجتهد و اعلم را تشخيص دهند، و از گفته آنان اطمينان پيدا مىشود، مجتهد يا اعلم بودن كسى را تصديق كنند، بلكه مطلق شياعى كه مفيد علم باشد نيز كافى است.
- {aمسأله 4 - a}اگر شناختن اعلم مشكل باشد اولى اين است كه از كسى تقليد كند كه گمان به اعلم بودن او دارد، بلكه اگر احتمال ضعيفى هم بدهد كه كسى اعلم است وبداند ديگرى از او اعلم نيست، بهتر آن است كه از او تقليد نمايد و اگر چند نفر در نظر او اعلم از ديگران و با يكديگر مساوى باشند، بهتر آن است كه از يكى از آنان تقليد كند، ولى بنابر احتياط مستحب چنانچه يكى از آنان پرهيزكارتر باشد از او تقليد نمايد.
- {aمسأله 5 - a}به دست آوردن فتوا يعنى دستور مجتهد چهار راه دارد: {aاول:a} شنيدن از خود مجتهد. {aدومa}: شنيدن از دو نفر عادل كه فتواى مجتهد را نقل كنند. {aسومa}: شنيدن از