در احاديث ديگر از تدليس نهى شده است كه همان پنهان كردن عيب، روى آن را با چيز زيبا پوشاندن و جنس را بدون عيب نشان دادن است.[1]
امام باقر عليه السلام فرمود:
«وَ لَا تَكْتُمْ عَيْباً يَكُونُ فِي تِجَارَتِكَ؛ هرگز عيب كالاى خود را پنهان مكن.»[2]
از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم نقل شده است كه فرمودند:
«اَلْمُسْلِمُ اَخُو الْمُسلِمُ وَ لايحِلُّ لِمُسْلِمٍ باعَ مِن اَخيهِ بَيعاً فيهِ عَيبٌ اِلّا بَينَهُ؛[3]
مسلمان، برادر مسلمان است و حلال نيست مسلمان چيزى را كه داراى عيب است به برادر خود بفروشد، مگر اينكه او را از عيب كالا آگاه سازد.»
همه احاديثى كه پيش از اين درباره حرمت غش، خيانت و زيان رساندن به غير بيان شد، موضوع پنهان كردن عيب كالا را نيز در برمىگيرد؛ زيرا پنهان كردن عيبكالا، همغش است و هم خيانت.
رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمودند:
«خريدار و فروشنده تا زمانى كه از هم جدا نشدهاند حق بر هم زدن معامله رادارند، كه اگر راست بگويند و وضع كالا را روشن كنند، در معاملات بركت مىيابند و اگر عيبهاى كالا يا قيمت آن را بپوشانند و دروغ بگويند، بركت معاملهشان از بين مىرود.»[4]
موضوع ديگرى كه موجب بدنامى بازار مىشود مسئله مراعات نكردن نرخهاى عادلانه، سودجويى از مردم و گران فروشى است كه به صورت يك بيمارى مزمن و ناعلاج اقتصادى درآمده است.
بررسى عميق اين موضوع، نيازمند بحثهاى طولانى است. آنچه در اينجا مىتوان به آن پرداخت اصل سودجويى و بيمارى زيادهطلبى است كه گاهى به