چگونه سازمان براى توليد محصول يا ارائه خدمت، ايجاد ارزش افزوده مىكند.
تعريف مدل كسب و كار غالبا با دشوارى همراه است زيرا در زمينههاى متفاوت از كسب و كار معانى متفاوتى برداشت مىشود و ارائه يك تعريف يكسان در همه كسب و كارها مقدور نيست. اين نقصان در تعريف مدلهاى نوين كسب و كار الكترونيك بيش از ساير حوزهها احساس مىشود.
مدلهاى كسب و كار در حوزه وب (اينترنتى)، از مفاهيمى هستند كه بيشترين بحث و تبادل نظر و كمترين درك و اتفاق نظر روى آنان صورت گرفته است.
مدل كسب و كار ابزارى براى تأمين منافع مشترى و منافع بنگاه و كسب در آمد است، و به بيان ساده عبارت از متدى است كه شركت در فعاليتهاى تجارى در پيش گرفته و با كسب درآمد، ثبات خود را حفظ مىنمايد. در اين مدل با توجه به منابع در دسترس و نياز مشترى، پيشنهادى براى عرضه ارزش مورد نظر مشترى ارائه شده و منافع و درآمد نصيب شركت مىسازد. به تعبيرى ديگر مدل كسب و كار چگونگى كسب درآمد توسط بنگاه را با مشخص كردن جايگاه آن در زنجيرهى ارزش مشترى، تشريح مىكند.
مدل كسب و كار توصيف ارتباط عرضه كنندگان و مشترى است و توصيفى از نقشها و ارتباطات ما بين مصرف كنندگان، مشتريان، هم پيمانان و عرضه كنندگان يك شركت است كه جريانات اصلى توليدى، اطلاعاتى و مالى و همچنين منافع اصلى شركا را مشحص مىكند.
مدل كسب و كار روشى براى ساختار دهى جريانات هزينهاى و در آمدى است. و نحوهى پاسخدهى كسب و كار به دنياى واقعى را بيان مىكند.
مدل كسب و كار با طرح چند سوال اساسى شناسايى مىشود:
مشترى كيست؟
ارزش مشترى چيست؟
چگونه مىتوان ارزش لازم را با هزينهاى مورد قبول به مشترى ارائه كرد؟