او خواسته بود كه از كرباس لباسى تهيه كرده و از حبوبات غذايى تهيه كند. پس روزه گرفته و هر شب چهارده هزار مرتبه صلوات بفرستد.
سيد صحاف طبق دستور عمل مىكند. تا اينكه در شب جمعهى دوم نا گهان مىبيند كه سقف اتاق برداشته شد و ديگر مانعى نيست و او آسمان و ستارهها را مىبيند. بعد افراد نورانى را مىبيند كه آمدند و او از ديدن آنها بىهوش مىشود. تا موقع نماز صبح بىهوش بوده، وقتى صبح خدمت استاد مىرسد و جريان را مىگويد، استاد مىگويد: شما با دستورى كه گرفته و انجام داده بودى ظرفيت ديدن نور را نداشتى وگرنه وقتى حجاب مادى سقف برداشته شد تا ملكوت آسمان را نيز مىديدى.»[1]
نان و تعليم و تربيت از ديدگاه اسلام
يكى ازنيازهاى طبيعى انسان غذا خوردن است و بدون آن نمىتوان به حيات ادامه داد. حال سخن اينجاست كه آيا هر غذايى را به هر اندازه مىتوان خورد؟
در تعاليم اسلامى، فقط خوردن روزى حلال كه از طريق مشروع كسب شده باشد، جايز است قرآن كريم در اين مورد مىفرمايد:
«از آنچه خدا روزى حلال و طيب شما قرار داده تناول كنيد.»[2]
و در جاى ديگر مىفرمايد:
«از اين رزق پاك و پاكيزه كه نصيبتان كرديم تناول كنيد.»[3]
در اسلام به كسب روزى حلال تأكيد شده و از قول پيامبر آمده است: «بر هر مسلمانى به دست آوردن روزى حلال واجب است»[4].
و در جاى ديگرى آمده:
«كسى كه تا چهل روز طعام حلال بخورد، خداوند قلب او را نورانى گرداند و
[1] . كرامات و حكايات عاشقان خدا به نقل از ديار صالحان.P