^ مسأله 4 - عمده معاملات مكروه از اين قرار است: اوّل - ملك فروشى؛ دوم - قصّابى؛ سوم - كفن فروشى؛ چهارم - معامله با مردمان پست؛ پنجم - معامله بين اذان صبح واوّل آفتاب؛ ششم - آن كه كار خود را خريد وفروش گندم وجو و مانند اينها قرار دهد؛ هفتم - آن كه براى خريدن جنسى كه ديگرى مىخواهد بخرد، داخل معامله او شود.
معاملات حرام
^ مسأله 5 - معاملات حرام شش است:
اوّل - خريد وفروش عين نجس مثل بول وغائط بلكه جواز بيع در غائط بعيد نيست گرچه احتياط در ترك بيع است؛ و اما عبد كافر و سگ شكارى، خريد و فروش آنها با آن كه عين نجس هستند جايز است.
دوم - خريد وفروش مال غصبى، در صورتى كه تصرّف در مال غير نمايد، امّا خواندن عقد بدون تصرّف نه باطل است ونه حرام بلكه فضولى است و بستگى به اجازه مالك دارد.
سوم - خريد وفروش چيزى كه مال نيست، مثل حيوانات درنده اگر منفعت عقلايى نداشته باشد.
چهارم - معامله چيزى كه منافع معمولى آن فقط كار حرام باشد، مانند اسباب قمار.
پنجم - معاملهاى كه در آن ربا باشد.
ششم - فروش جنسى كه با چيزى ديگر مخلوط است، در صورتى كه آن چيزمعلوم نباشد وفروشنده هم به خريدار نگويد، مثل فروختن روغنى كه آن را با پيه مخلوط كرده است واين عمل را غش مىگويند. پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: «از ما نيست كسى كه در معامله با مسلمانان غش كند يا به آنان ضرر بزند يا تقلّب و حيله نمايد و هر كه با برادر مسلمان خود غش كند، خداوند بركت و روزى او را مىبرد و راه معاش او را مىبندد و او را به خودش واگذار مىكند»، در بعضى از صورتها مراد از حرمت