نيست و در منوب عنه بلوغ و عقل شرط نيست و مماثله بين نايب و منوب عنه نيز شرط نيست و جايز است كسى كه تاكنون به حجّ نرفته و مستطيع نيست براى ديگرى نايب شود. بلى بنابر آنچه مشهور است نايب گرفتن صروره «كسى كه سال اوّل حجّ او باشد» مكروه است به خصوص در صورتى كه نايب زن و منوب عنه مرد باشد و دو مورد مستثنى است و كراهت ندارد:
1. آن موردى كه منوب عنه مرد و زنده باشد و نتواند حجّة الإسلام را به جا آورد و نايب صروره و مرد باشد.
2. منوب عنه مرد ولى مرده باشد و نايب صروره و مرد باشد.
{aمسأله 70:a} نايب بايد در عمل قصد نيابت نمايد و منوب عنه در نيّت تعيين كند ولو اجمالا شرط نيست اسم او را ذكر كند، گرچه مستحب است.
{aمسأله 71:a} ذمّه منوب عنه فارغ نمىشود مگر به اينكه نايب، عمل را صحيحا انجام دهد. بلى اگر نايب بعد از احرام و دخول حرم بميرد، از منوب عنه مجزى است و در