كند، عقدى كه كرده است باطل است؛ ولى حرام دائمى نمىشود، ولى احتياط واجب آن است كه اگر با او نزديكى كرده آن زن را نگيرد.
{aمسأله 203:a} ظاهرا فرقى بين زن عقدى و صيغهاى نيست در احكامى كه ذكر شد.
{aمسأله 204:a} اگر زن احرام بسته باشد و مردى كه محرم نيست او را عقد كند، در صورتى كه با او نزديكى نكرده باشد احتياط آن است كه او را طلاق دهد و در صورت علم به مسأله او را طلاق دهد و با او هيچوقت ازدواج نكند.
{aمسأله 205:a} اگر كسى زنى را براى محرمى عقد كند و محرم دخول كند پس اگر هر سه عالم به حكم باشند بر هر يك از آنها يك شتر كفّاره است، و اگر دخول نكند كفّاره نيست، و در اين حكم فرقى نيست بين آنكه زن عاقد محلّ باشد يا محرم، و اگر بعضى از آنها حكم را مىدانند و بعضى نمىدانند بر آنكه مىداند كفّاره است.
{aمسأله 206: چهارم استمناءa} يعنى طلب بيرون آمدن منى با دست يا غير آن هرچند به خيال باشد يا به بازى كردن با