وَ إِنْ يَكادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَ يَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ‌ (51/ قلم).

10- دهمين گروهى كه از آيات الهى و قرآن كور و نابينا هستند و بگفته حكيم گرانقدر و فيلسوف الهى عرفانى شرق ملا صدرا[1] بدترين مردمند، مينويسد: قد ذكر بعض اهل الحق انّ العلم علمان، علم باللسان، و علم بالقلب.

[1] محمد بن ابراهيم بن يحيى شيرازى ملقب به صدر الدين يا صدر المتالهين معروف به ملا صدرا از نوابغ و بزرگمردان جهان حكمت و عرفان و فلسفه الهى است كه در حدود سيصد و پنجاه سال قبل در شيراز بدنيا رهگشود و داراى انديشه‌هاى علمى فلسفى و زهد و پارسائى و هوش سرشار و مبتكر نظرات حركت جوهرى و بعد چهارم اشياء يعنى زمان است كه پس از دو قرن و نيم البرت انشتاين به چنان انديشه‌اى دست يافته و شهرت جهانى يافت ملا صدرا به دور از عالم نماهاى دربارى و نادانهاى ظاهرنگر مدت پانزده سال در يكى از روستاهاى شهر قم عزلت گزيد و آثار ارزنده خود را به جهان انسانيت عرضه كرد او بت ارسطوئى و پيروش ابن سينا را كه دگرگونى و حركت را در صورت و ماده ميدانستند باطل دانست و قابليت تركيبى و درونى اشياء را علت حركت و تغيير معرفى كرد نكته مشترك ميان ملاصدرا و انشتين اينست كه مبدأ همه چيز را حركت ميدانستند كه اگر حركت نباشد هيچ چيز نخواهد بود و بعد زمان را مقدار حركت و ملازم يا ماده جسمانى عالم و زائيده حركت ميدانند، او استدلال را با شهود يعنى اشراق و حقايق و صفاء ذهن توام داشت. يكى از علل نبوغ ملاصدرا و شهامت علمى او كفر ورزيدن به طاغوتها است و براستى آيه، فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الوثقى را عمل نموده است. چنانكه در مطلبى كه در متن نوشته شد و غالبا بمناسبت‌هائى همان معانى را در تفسيرش بيان كرده، علت تاريك بودن ذهن و جان وابستگان عالم نماى دربارها را همين امر ميداند كه، الّا اللّه را بدون عبور از،. لا اله، در نظر گرفته‌اند.

هفت سفر پياده به مكه مشرف شد و در سفر نهم در بصره در سال 1050 ه وفات يافت رحمة اللّه عليه، در تفسيرش همانند شيخ بها الدين عاملى استادش همه جا از راغب و مفردات تجليل نموده و نقل قول ميكند. از آثارش اسفار الاربعه، مبدء و معاد، عرشيه، اسرار الايات، الامامه، التصديق، بالجبر و التفويض، حدوث العالم، شواهد الربوبيه، مفاتيح الغيب، الحشر، كسر اصنام الجاهليه و شروح و كتب ديگر. رباعى زير از اوست.