هر علمى و دانشى درس استقلال و عزت نفس ميآموزند و تعليم ميگيرند، در چنين شهرى با قطع دست و دخالت بيگانگان، صداقت و راستى امرى مقدس و اخلاص و پاكى همانند رازى از رازهاى الهى شايسته احترام است.

به گروهى گفتند چه كسى سيد و آقا و رهبر شماست؟ گفتند فلانى، پرسيدند به چه چيز بر شما سيادت و رهبرى دارد؟ گفتند ما به علم و دانش او نيازمنديم و او از دنياپرستى بى‌نياز.

رهبرى به امت خود گفت، بدانيد كه من بر شما سيادت نكردم مگر اينكه براى شما خدمتگزارى بودم، بطوريكه به نيازمندانتان فزونى دادم و از نادانهاتان درگذشتم، حريم ناموستان را حفظ كردم و از مستمندان و زيانبارانتان دفاع نمودم بنابراين هر كس همچو من عمل كند او همانند من است، و اگر برتر و بالاتر عمل كرد از من برتر و آنكه پائين‌تر و كمتر عمل كرد پائين‌تر است.

برادرم، آيا تو در ميان متمدنين جهان كسى را مى‌بينى كه تمام اين خصلت‌هاى شريف در او جمع باشد؟

بنابراين آيا سزاوار نيست شهرى و كشورى كه اوصافش را بيان خواهم كرد به داشتن چنان رهبرى و اميرى بر ساير شهرها و امت‌ها افتخار كند؟

و براستى در ميان عرب چه كسى از او بزرگتر است؟ ميدانى او كيست؟

روزى ابن عباس بر على بن أبي طالب 7 در خارج شهر كوفه وارد شد و او كفش خويش ميدوخت، از ابن عباس پرسيد ارزش اين كفش چقدر است؟ ابن عباس پاسخ داد قيمتى ندارد.

آنگاه على 7 گفت: اين كفش بى‌مقدار نزد من عزيزتر است از حكومت بر شما مگر اينكه حقى را برپا دارم و باطلى را دفع كنم.

پس شهر بزرگ شهرى است كه مثل چنين رهبران و مردانى بزرگ و شايسته و صالح در آنجا بسيار باشد (صفحه 52 از كتب مناجات ارواح).