مجلس 11: خصلتهاى مورد نياز جهت كامل بودن ايمان مؤمن ((عليهما السلام))
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ
قال رسول الله(ص):
«لَا يَحِيفُ عَلَى مَنْ يُبْغِضُ، وَ لَا يَأْثَمُ فِيمَنْ يُحِبُّ، صَبُوراً فِي الشَّدَائِدِ، لَا يَجُورُ، وَ لَا يَعْتَدِي، وَ لَا يَأْتِي بِمَا يَشْتَهِي»[1]
در ادامه روايت قبل، پيغمبر عزيز و بزرگوار ما(ص) به اميرالمؤمنين(ع) مىفرمايد:
«لَا يَحِيفُ عَلَى مَنْ يُبْغِضُ» مؤمن به كسى كه بغض او را داشته باشد هيچگاه ظلم نمىكند. اينطور نيست كه اگر با يك نفر بد شد بگويد: حالا هر چه از دستم برمى آيد عليه او انجام مىدهم، نه اينطور نيست. مؤمن بغضش هم كنترل شده است.
«وَ لَا يَأْثَمُ فِيمَنْ يُحِبُّ» اگر كسى را هم دوست داشته باشد و علاقمند به كسى باشد اينطور نيست كه در علاقه اش گناه كند. بعضى ها به كسى محبّت زياد دارند و محبّت زياد آنها را وادار به گناه مىكند. فردى كه خانمش را خيلى دوست دارد، به دخترش و يا پسرش خيلى علاقه دارد گاهى به قدرى اين علاقه زياد است كه به خواستههاى نامشروع آنها هم جواب مثبت مىدهد. علاقه داشتن خيلى خوب است امّا نه اينطور كه هر چه او خواست اطاعت كند. هر نوع جوراب و لباسى را بخواهد برايش تهيه كند ولو اينكه خدا آن را نخواهد. اين كه
[1] . مستدرك الوسايل و مستنبط المسائل، ج 11، ص 179P