«طَوِيلَ الْقِيَامِ» نماز را طولانى مىكند و دوست دارد كه نماز بخواند.
«قَلِيلَ الْمَنَامِ» شخص مؤمن كم خواب است. بيشتر وقتش را صرف مطالعه و درس و كار مىكند. روايت داريم كه خواب زياد ضرر و خسارت است مگر به مقدار ضرورت كه خوب است. خدا خواب را مايه آسايش قرار داده است كه بنده اش وقتى كار مىكند و خسته مىشود بايد استراحت كند.
«قَلْبُهُ تَقِيٌّ، وَ عَمَلُهُ زَكِيٌّ» قلب شخص مؤمن با تقوا است يعنى دلش دلى است كه هيچ وقت به دنبال گناه نمىرود، عملش هم پاك است و هميشه با تقوا است.
«إِذَا قَدَرَ عَفَا» مؤمن هر وقت قدرت پيدا كند در قدرت عفو مىكند. اينطور نيست كه انتقام بگيرد. اگر خدا قدرت و مقامى به تو داد و صندلى رياستى داشتى نبايد بگويى كه حالا بروم پدر فلانى را دربياورم كه در آن روز، در آن روستا يا در آن شهر مرا اذيت كرد نه، اين حرفها نباشد. تو ببخش.
«وَ إِذَا وَعَدَ وَفَى» هر وقت وعده اى به كسى مىدهد وفا مىكند.
اينها صفاتى است كه براى مؤمن است. ان شاء الله خدا به حقّ محمّد و آلش(عليهما السلام) ما را هم جزو اين دسته قرار بدهد.