112- سورة الإخلاص بنام خداى بخشاينده مهربان (اى پيامبر) بگو او خداى يگانه است (متوحد بذات متفرد بصفات است) (1) خدا بىنياز است (2) او (كسى را) نزاد و زائيده نشده (3) و نبوده او را همتا هيچ كسى (4) 113- سورة الفلق بنام خداى بخشاينده مهربان بگو پناه مىبرم به پروردگار سفيده صبح (1) از آسيب هر چه خدا آفريده است (2) و از آسيب شب تاريك آنگه كه درآيد تاريكى آن (3) و از شر دمندگان (زنانى كه جادو مىكنند و مىدمند) در گرهها (4) و از شر حسود آنگه كه ظاهر كند حسد را (5) 114- سورة الناس بنام خداى بخشاينده مهربان بگو پناه مىبرم به پروردگار مردم (1) آن پروردگار پادشاه مردم است (2) معبود مردم است (3) از آسيب وسوسه كننده (كه نامش) خناس است (4) آنكه وسوسه مىكند (و مىاندازد بديها را) در سينههاى مردم (5) خواه از پرى باشد خواه از آدمى (6)