و هنگامى كه از شما پيمان گرفتيم كه خون يكديگر را نريزيد و يكديگر را از خانه و كاشانه خود نرانيد، شما پذيرفتيد و بر آن گواه بوديد. (84) اين شما هستيد كه يكديگر را مىكشيد و گروهى را از خانه و كاشانهشان آواره مىكنيد و بر گناه و تجاوز پشتيبان يكديگريد و چنانچه عدهاى از آنها به صورت اسير نزد شما آيند (براى آزاديشان) فديه مىطلبيد. در حالى كه بيرون كردن آنها بر شما حرام شده بود، آيا به قسمتى از كتاب (الهى) ايمان مىآوريد و به بخشى از آن كافر مىشويد؟ كيفر كسى كه اين كار را انجام دهد جز خوارى در زندگى دنيا چه خواهد بود؟ و در قيامت به سختترين عذاب گرفتار خواهد شد، و خداوند از اعمال شما غافل نيست. (85) اينان همان كسانند كه آخرت را به زندگى دنيا فروختند و در عذابشان تخفيفى داده نمىشود و كسى آنها را يارى نخواهد كرد. (86) ما به موسى كتاب داديم و پس از او رسولانى فرستاديم و به عيسى پسر مريم معجزات روشنى داديم و او را به جبرئيل تأييد كرديم، مگر نبود كه هر گاه پيامبرى بر خلاف هواى نفس شما آمد در برابرش تكبر كرديد و عدهاى از آنها را دروغگو خوانديد و جمعى را به قتل رسانديد؟ (87) گفتند: «دلهاى ما در پرده غفلت است.» بلكه خدا آنها را به سبب كفرشان از رحمت خود دور كرد و كمى ايمان مىآورند. (88)