چون كتابى از طرف خدا برايشان آمد كه كتاب خودشان را تصديق مىكرد، با اين كه از پيش به ظهور او بر كافران اميد پيروزى داشتند، هنگامى كه آمد و او را شناختند انكارش كردند، پس لعنت خدا بر كافران باد. (89) بد معاملهاى با خودشان كردند كه از روى حسد به نازل كردههاى خدا كافر شدند، كه چرا خداوند از فضل خود بر هر كس از بندگانش كه بخواهد وحى نازل مىكند، پس به خشمى از پى خشم ديگر گرفتار شدند و اين براى كافران عذابى خوار كننده است. (90) چون به آنها گفته شود آنچه را خدا نازل كرده ايمان بياوريد، مىگويند: «ما به چيزى ايمان مىآوريم كه بر خود ما نازل شده باشد» و به غير آن كافر مىشوند، در صورتى كه آنچه نازل شده حق است و كتابى را كه بر آنها نازل شده تصديق مىكند. بگو اگر به آنچه بر شما نازل شده ايمان داشتيد پس چرا قبل از اين پيامبران خدا را مىكشتيد؟ (91) مسلما موسى معجزاتى برايتان آورد و بعد از آن شما پرستيدن گوساله را برگزيديد و ستمكار شديد. (92) و چون از شما پيمان گرفتيم و كوه طور را بر فرازتان فرا داشتيم: آنچه را كه به شما داديم به جدّ بگيريد و درست بشنويد. گفتند: «شنيديم ولى نافرمانى كرديم.» دلهاى به كفر آلوده آنها فريفته گوساله شد. بگو: «اگر مؤمنيد ايمان شما چه فرمان بدى به شما مىدهد.» (93)