نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 126
عيسى پسر مريم گفت: «پروردگارا! براى ما سفرهاى از آسمان بفرست كه براى حاضران و آيندگان ما عيدى باشد و نشانهاى از تو، به ما روزى ده كه تو بهترين روزى دهندگانى.» (114) خداوند فرمود: «من آن را بر شما نازل مىكنم ولى هر كس از شما بعد از آن كافر شود، او را چنان عذابى مىكنم كه هيچ يك از جهانيان را نكرده باشم!» (115) آن گاه كه خدا فرمود: «اى عيسى پسر مريم آيا تو به مردم گفتى كه به جاى خدا من و مادرم را به خدايى اختيار كنيد؟» گفت: «تو منزهى، من حق ندارم چيزى را كه شايستهام نيست بگويم، اگر چنين سخنى را گفته باشم تو مىدانى، تو از آنچه در ضمير من مىگذرد آگاهى و من از آنچه در ذات توست بىخبرم، تو همه اسرار نهان را مىدانى. (116) من چيزى جز آنچه مرا مأمور به آن كردى به آنها نگفتم، به آنها گفتم: خداوندى را بپرستيد كه پروردگار من و شماست و تا زمانى كه ميان آنها بودم مراقب و گواهشان بودم و چون مرا از ميانشان برگرفتى خودت مراقب آنها بودى كه بر هر چيز گواهى. (117) اگر آنها را عذاب كنى بندگان تو هستند و اگر آنها را ببخشى، تو نيرومند فرزانهاى.» (118) خداوند فرمود: «امروز روزى است كه راستى راستگويان سودشان مىدهد باغهايى از آن آنهاست كه در آن جويباران جارى است و جاودانه در آن خواهند بود.» خداوند از آنها خشنود است و آنها از خدا خشنودند و اين رستگارى بزرگ است. (119) فرمانروايى آسمانها و زمين و آنچه در آنهاست از آن خداست و او بر هر چيز قادر است. (120)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 126