نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 152
گفتند: «پروردگارا! به خود ستم كرديم و اگر ما را نيامرزى و بر ما رحمت نياورى زيانكار خواهيم بود.» (23) فرمود: «فرود آييد كه با يكديگر دشمن خواهيد شد و مدتى زمين قرارگاه شماست و امكان بهرهگيرى از آن را خواهيد داشت.» (24) فرمود: «در آن زيست مىكنيد و در آن مىميريد و از آن بيرونتان آورند. (25) اى فرزندان آدم لباسى براى شما فرو فرستادم كه برايتان زينت است و شرمگاهتان را مىپوشاند و لباس تقوا بهتر است. اين از آيات خداست شايد به خود آيند. (26) اى فرزندان آدم! شيطان شما را نفريبد چنان كه لباس پدر و مادرتان را از تنشان بركند تا شرمگاهشان را در نظرشان آشكار كرد و از بهشت بيرون كرد. چرا كه او و گروهش از جايى كه آنها را نمىبينيد شما را مىبينند، ما شيطانها را دوستان كسانى قرار داديم كه ايمان نمىآورند.» (27) چون كار زشتى انجام دهند، گويند: «نياكانمان را چنين يافتهايم، و خدا ما را بدان فرمان داده است.» بگو: «خدا به زشتكارى فرمان نمىدهد. چرا چيزى را كه نمىدانيد به خدا نسبت مىدهيد.» (28) بگو: «پروردگار من به عدالت فرمان داده و نيز به اين كه هنگام هر نماز رو به جانب او گردانيد و با اخلاص او را بخوانيد، همانطور كه در آغاز شما را آفريد به سويش باز مىگرديد. (29) گروهى را هدايت كرد و جمعى نيز در گمراهى ثابت ماندند، زيرا آنها به جاى خدا شياطين را به دوستى برگزيدند و مىپندارند كه هدايت يافتهاند.» (30)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 152